(15) ไม่มีผู้ใดจะเข้าไปในเผาไหม้ในมัน นอกจากคนเลวทรามที่สุด
(16) คือผู้ที่ปฏิเสธและผินหลังให้
(17) และส่วนผู้ที่ยำเกรงยิ่งนั้นจะถูกปลีกตัวให้ห่างไกลจากมัน
(18) ซึ่งเขาบริจาคทรัพย์สินของเขาเพื่อขัดเกลาตนเอง
(19) และที่เขานั้นไม่มีบุญคุณแก่ผู้ใดที่บุญคุณนั้นจะถูกตอบแทน
(20) นอกจากว่าเพื่อแสวงความโปรดปรานจากพระเจ้าของเขาผู้ทรงสูงส่งเท่านั้น
(21) และเขาก็จะพึงพอใจ
الضحى Ad-Dhuhaa
(1) ขอสาบานด้วยเวลาสาย
(2) และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันมืด และสงัดเงียบ
(3) พระเจ้าของเจ้ามิได้ทรงทอดทิ้งเจ้า และมิได้ทรงโกรธเคืองเจ้า
(4) และแน่นอนเบื้องปลายเป็นการดียิ่งแก่เจ้ากว่าเบื้องต้น
(5) และความแน่นอนพระเจ้าของเจ้าจะให้แก่เจ้าจนกว่าจะพอใจ
(6) พระองค์มิได้ทรงพบเจ้าเป็นกำพร้าแล้วทรงให้ที่พึ่งดอกหรือ ?
(7) และทรงพบเจ้าระเหเร่ร่อน แล้วก็ทรงชี้แนะทาง (แก่เจ้า) ดอกหรือ ?
(8) และทรงพบเจ้าเป็นผู้ขัดสน แล้วให้มั่งคั่ง (แก่) เจ้าดอกหรือ ?
(9) ดังนั้นส่วนเด็กกำพร้าเจ้าอย่าข่มขี่
(10) และส่วนผู้เอ่ยขอนั้น เจ้าอย่าตวาดขับไล่
(11) และส่วนความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของเจ้านั้น เจ้าจงแสดงออก
الشرح Ash-Sharh
(1) เรามิได้เปิดหัวอกของเจ้าแก่เจ้าดอกหรือ ?
(2) และเราได้ปลดเปลื้องภาระหนักของเจ้าออกจากเจ้าแล้ว
(3) ซึ่งเป็นภาระหนักอึ้งบนหลังของเจ้า
(4) และเราได้ยกย่องให้แก่เจ้าแล้ว ซึ่งการกล่าวถึงเจ้า
(5) ฉะนั้นแท้จริงหลังจากความยากลำบากก็จะมีความง่าย
(6) แท้จริงหลังจากความยากลำบากก็จะมีความง่าย
(7) ดังนั้นเมื่อเจ้าเสร็จสิ้น (จากงานหนึ่งแล้ว) ก็จงลำบากต่อไป
(8) และยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นก็จงมุ่งปรารถนาเถิด