(31) İbrahim: "Ey Elçiler! Göreviniz nedir?" dedi.

(32) Elçiler: "Suçlu bir milletin üzerine, Rabbinin katından işaretli olarak, aşırı gidenlere mahsus sert taşlar göndermekle görevlendirildik" dediler.

(33) Elçiler: "Suçlu bir milletin üzerine, Rabbinin katından işaretli olarak, aşırı gidenlere mahsus sert taşlar göndermekle görevlendirildik" dediler.

(34) Elçiler: "Suçlu bir milletin üzerine, Rabbinin katından işaretli olarak, aşırı gidenlere mahsus sert taşlar göndermekle görevlendirildik" dediler.

(35) Bunun üzerine, suçlu milletin arasında bulunan müminleri çıkardık.

(36) Zaten orada, kendini Allah'a vermiş sadece bir tek ev halkı bulduk.

(37) Can yakıcı azabdan korkanlar için, o beldede bir işaret, bir kalıntı bıraktık.

(38) Musa'nın başından geçenlerde de ibret vardır: Onu apaçık delille Firavun'a gönderdik.

(39) Firavun, erkaniyle birlikte hakdan yüz çevirdi; "sihirbazdır veya delidir" dedi.

(40) Sonunda onu ve ordularını yakalayıp denize attık. O, kınanmayı haketmişti.

(41) Ad milletinin başından geçende de ibret vardır: Onların üzerine, uğradığı her şeyi bırakmayıp toza çeviren kuru bir rüzgar gönderdik.

(42) Ad milletinin başından geçende de ibret vardır: Onların üzerine, uğradığı her şeyi bırakmayıp toza çeviren kuru bir rüzgar gönderdik.

(43) Semud milletinin başına gelende de ibret vardır: Onlara, "Bir süreye kadar zevklenin" denmişti.

(44) Onlar Rablerinin buyruğundan çıkmışlardı; bunun üzerine kendilerini gözleri göre göre yıldırım çarptı.

(45) Ayağa kalkacak güçleri kalmadı, yardım da görmediler.

(46) Daha önce de Nuh milletini cezalandırmıştık. Çünkü onlar da yoldan çıkmış bir milletti.

(47) Göğü, gücümüzle Biz kurduk; şüphesiz biz onu genişleticiyiz.

(48) Yeryüzünü biz yayıp döşedik: Ne güzel döşeyiciyiz!

(49) İbret alasınız diye her şeyi çift çift yaratmışızdır.

(50) De ki: "Öyleyse Allah'a koşusun; doğrusu ben sizi O'nun azabı ile açıkça uyaranım."

(51) "Allah'ın yanında başkasını tanrı kılmayın; doğrusu ben sizi O'nun azabı ile açıkça uyaranım."