(77) Ancak onun soyunu sürekli kıldık.

(78) Sonra gelenler içinde "Alemlerde, Nuh'a selam olsun" diye ona iyi bir ün bıraktık.

(79) Sonra gelenler içinde "Alemlerde, Nuh'a selam olsun" diye ona iyi bir ün bıraktık.

(80) İşte Biz iyi davrananları böyle mükafatlandırırız.

(81) Doğrusu o, bizim inanmış kullarımızdandı.

(82) Sonra, diğerlerini suda boğduk.

(83) İbrahim de şüphesiz O'nun yolunda olanlardandı.

(84) Nitekim Rabbine temiz bir kalple geldi.

(85) İbrahim babasına ve milletine şöyle demişti: "Nelere kulluk ediyorsunuz?"

(86) "Allah'ı bırakıp uydurma tanrılar mı istiyorsunuz?"

(87) "Alemlerin Rabbi hakkındaki sanınız nedir?"

(88) İbrahim yıldızlara bir göz attı ve "Ben rahatsızım" dedi.

(89) İbrahim yıldızlara bir göz attı ve "Ben rahatsızım" dedi.

(90) Onu bırakıp gittiler.

(91) O da onların tanrılarına gizlice yönelip: "Sundukları yiyecekleri yemiyor musunuz? Ne o, konuşmuyor musunuz?" dedi.

(92) O da onların tanrılarına gizlice yönelip: "Sundukları yiyecekleri yemiyor musunuz? Ne o, konuşmuyor musunuz?" dedi.

(93) Sonunda, üzerlerine yürüyüp kuvvetle vurdu.

(94) Bunun üzerine putperestler koşarak ona geldiler.

(95) İbrahim onlara şöyle söyledi: "Yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz? Oysa sizi de, yonttuklarınızı da Allah yaratmıştır."

(96) İbrahim onlara şöyle söyledi: "Yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz? Oysa sizi de, yonttuklarınızı da Allah yaratmıştır."

(97) Putperestler: "Onun için bir yapı yapın da onu oradan ateşin içine atın" dediler.

(98) Ona düzen kurmak istediler, ama Biz onları altettik.

(99) İbrahim: "Doğrusu ben Rabbim uğrunda sizi bırakıp gidiyorum; O beni doğru yola eriştirir" dedi.

(100) "Rabbim! Bana iyilerden olacak bir çocuk ver" diye yalvardı.

(101) Biz de ona yumuşak huylu bir oğlan müjdeledik.

(102) Çocuk kendisinin yanısıra yürümeye başlayınca: "Ey oğulcuğum! Doğrusu ben uykuda iken seni boğazladığımı görüyorum, bir düşün, ne dersin?" dedi. "Ey babacığım! Ne ile emrolundunsa yap, Allah dilerse, sabredenlerden olduğumu göreceksin" dedi.