(90) Hayır; Biz onlara gerçeği getirdik ama, onlar yalancıdırlar.

(91) Allah çocuk edinmemiştir; O'nun yanında hiçbir tanrı yoktur, olsaydı, her tanrı kendi yarattığı ile beraber gider ve birbirinden üstün olmağa çalışırlardı. Allah onların vasıflandırdıklarından münezzehtir.

(92) O, görülmeyeni de, görüleni de bilir. Koştukları ortaklardan yücedir.

(93) De ki: "Rabbim! Onların tehdit olundukları şeyi bana mutlaka göstereceksen, o zaman beni zalim milletin içinde bulundurma Yarabbi."

(94) De ki: "Rabbim! Onların tehdit olundukları şeyi bana mutlaka göstereceksen, o zaman beni zalim milletin içinde bulundurma Yarabbi."

(95) Biz onlara vadettiğimizi sana elbette gösterebiliriz.

(96) Kötülüğü en iyi ile sav. Onların vasıflandırmalarını Biz daha iyi biliriz.

(97) De ki: "Rabbim! Şeytanların kışkırtmalarından Sana sığınırım."

(98) "Rabbim! Yanımda bulunmalarından da Sana sığınırım."

(99) Onlardan birine ölüm gelince: "Rabbim! Beni geri çevir, belki, yapmadan bıraktığımı tamamlar, iyi iş işlerim" der. Hayır; bu söylediği sadece kendi lafıdır. Tekrar diriltilecekleri güne kadar arkalarında geriye dönmekten onları alıkoyan bir engel vardır.

(100) Onlardan birine ölüm gelince: "Rabbim! Beni geri çevir, belki, yapmadan bıraktığımı tamamlar, iyi iş işlerim" der. Hayır; bu söylediği sadece kendi lafıdır. Tekrar diriltilecekleri güne kadar arkalarında geriye dönmekten onları alıkoyan bir engel vardır.

(101) Sura üflendiği zaman, o gün, aralarındaki soy yakınlığı fayda vermez ve birbirlerine de birşey soramazlar.

(102) Tartıları ağır gelenler, işte onlar kurtuluşa ermiş olanlardır.

(103) Tartıları hafif gelenler, işte onlar, kendilerine yazık edendir, cehennemde temellidirler.

(104) Ateş onların yüzlerini yalar, dişleri sırıtıp kalır.