(35) ดังนั้น วันนี้เขาจะไม่มีมิตรสนิท ณ ที่นี้
(36) และไม่มีอาหารอย่างใด นอกจากน้ำหนองที่ไหลมาจากแผลของชาวนรก
(37) ไม่มีผู้ใดกินมัน นอกจากบรรดาผู้กระทำความผิด
(38) เปล่าเลย ข้าขอสาบานต่อสิ่งที่พวกเจ้ามองเห็น
(39) และสิ่งที่พวกเจ้ามองไม่เห็น
(40) แท้จริงอัลกรุอานนั้นคือคำกล่าวของร่อซูลผู้ทรงเกียรติ
(41) และมิใช่คำกล่าวของนักกวี ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าศรัทธา
(42) และไม่ใช่คำกล่าวของนักพยากรณ์ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าใคร่ครวญ
(43) เป็นการประทานมาจากพระเจ้าแห่งสากลโลก
(44) และหากเขา (มุฮัมมัด) เสกสรรกล่าวคำเท็จบางคำแก่เราแล้ว
(45) เราก็จะจับเขาด้วยความมั่นคง
(46) แล้วเราก็จะตัดเส้นชีวิตให้ขาดไปจากเขา
(47) ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเจ้าเป็นผู้คุ้มกันเขาได้
(48) และแท้จริงอัลกุรอานนั้นเป็นข้อเตือนสติแก่บรรดาผู้ยำเกรง
(49) และแท้จริงเรารู้อย่างแน่นอนว่ามีบรรดาผู้ปฏิเสธอัลกุรอานในหมู่พวกเจ้า
(50) และแท้จริงอัลกุรอานนั้น เป็นการเศร้าโศกเสียใจแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา
(51) และแท้จริงอัลกุรอานนั้นคือความจริงอันเที่ยงแท้แน่นอน
(52) ดังนั้นเจ้าจงให้ความบริสุทธิ์ด้วยพระนามแห่งพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่
المعارج Al-Ma'aarij
(1) มีคนหนึ่งได้ขอการลงโทษที่จะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
(2) สำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นไม่มีผู้ปัดป้องใด ๆ ให้พ้นจาการลงโทษไปได้
(3) (การลงโทษนั้น) มาจากอัลลอฮฺ ผู้เป็นเจ้าของแห่งทางขึ้นสู่เบื้องสูง
(4) มะลาอิกะฮฺและอัรรูหฺ (ญิบริล) จะขึ้นไปหาพระองค์ในวันหนึ่งซึ่งกำหนดของมันเท่ากับห้าหมื่นปี (ของโลกดุนยานี้)
(5) ดังนั้นเจ้าจงอดทนด้วยความอดทนที่ดีงามเถิด
(6) แท้จริงพวกเขา (มุชริกีน)มองเห็นการลงโทษว่าเป็นเรื่องห่างไกล
(7) แต่ว่าเราเห็นมัน (การลงโทษ) นั้นเป็นเรื่องใกล้
(8) วันที่ท้องฟ้าจะเป็นเช่นทองแดงที่หลอมละลาย
(9) และบรรดาภูเขาจะเป็นเช่นขนสัตว์ที่ปลิวว่อน
(10) และมิตรสหายจะไม่ถามถึงกัน