(109) جا هیج له گوماندا مهبه له پووچهڵی و بێ سوودی ئهوهی ئهو بێ بڕوایانه دهیپهرستن و شوێنی کهوتوون، ئهوهی دهیپهرستن هیچ نیه جگه وێنهی ئهوه نهبێت که باوو باپیریان پێشتر دهیانپهرست، بێگومان ئێمهش بهتێرو تهواو بێ کهم و کوڕی پاداشتی کارو کردهوهیان دهدهینهوه.
(110) سوێند بهخوا بهڕاستی ئێمه بهرنامهمان به موسا بهخشی، کهچی جیاوازی تێدا دروست کرا، جا لهبهرئهوه نهبوایه که خوای تۆ بڕیاریداوه (دادگاییان دوا بخات) ههر ئێسته دادگایی دهکردن و تۆڵهی لێ دهسهندن، کهچی بهڕاستی ئهو بێ بڕوایانه ههر لهگوماندان لێی و خهڵکیش تووشی گومان دهکهن.
(111) بهڕاستی ههموو ئهوانه پهروهردگارت پاداشتی کردهوهکانیان بهتهواوی دهداتهوه، بێگومان ئهو زاته زۆر ئاگاداره بهوهی ئهوان ئهنجامی دهدهن و دهیکهن.
(112) ئهی محمد (صلی الله علیه وسلم) کهوابوو چۆن فهرمانت پێدراوه، ههروا بهڕاست و بهڕێکی فهرمانهکان بهجێ بهێنه، ههروهها ئهو کهسانهش لهگهڵ تۆدان و گهڕاونهتهوه بۆ لای خواو تهوبهیان کردووه، نهکهن له سنووری فهرمانی خوا دهربچن، چونکه بهڕاستی ئهو زاته زۆر بینایه بهو کردهوانهی که دهیکهن.
(113) نهکهن مهیلی دڵتان لهگهڵ ئهوانهدا بێت که ستهمیان کردووه و لهخوا یاخی بوون، چونکه ئهو کاته ئاگر دهتانسوتێنێت، کهسیش جگه له خوا پشتیوانتان نابێت، لهوهودوایش یارمهتی نادرێن.
(114) نوێژیش بهچاکی ئهنجام بده لهههردوو سهری ڕۆژهوه (که نیوهڕۆ و عهسره) و له سێ کاتهکهی شهویشدا که (مهغریب و عیشاو بهیانی) یه، نزیكن له (ئهمسهرو ئهوسهری ڕۆژهوه، بهڕاستی کردهوه چاکهکان کرداره خراپهکان لادهبات و گوناههکان دهشۆنهوه، ئهوه ئامۆژگاری و بیرخهرهوهیه بۆ ئهوانهی یادی خوا دهکهن.
(115) خۆشت بگرهو به ئارامبه، چونکه بێگومان خوای گهوره پاداشتی چاکهخوازان بهزایه نادات.
(116) جا ئهوه بۆ لهناو خهڵکی زهمانی پێش ئێوهدا کهسانی ژیرو دیندار نهبوو، که بهرگریان له خراپهو تاوان بکردایه له زهویدا، مهگهر کهمێك نهبێت لهوانهی که ڕزگارمان کردن لێیان، چونکه زۆربهیان له سنووری فهرمانی خوا دهرچوون و شوێن ڕابواردنی دنیاو ئارهزوو کهوتن، ئیتر بهو کردهوه ناشیرینهیان چوونه ڕیزی تاوانبارو خراپکارانهوه.
(117) پهروهردگارت به ستهم خهڵکی شارو دێهاتهکان لهناو نابات، لهکاتێکدا خهڵکهکهی چاکهخواز و چاکساز بن.