الذاريات   سورة  : Adh-Dhaariyat


سورة Sura   الذاريات   Adh-Dhaariyat
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31) قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ (32) لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ (33) مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (34) فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (35) فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ (36) وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (37) وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (38) فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39) فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (40) وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41) مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42) وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (43) فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ (44) فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ (45) وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (46) وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (47) وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (48) وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (49) فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (50) وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (51)
الصفحة Page 522
(31) "A šta vi hoćete, o izaslanici?" – upita Ibrahim.
(32) "Poslani smo narodu grješnom" – rekoše –
(33) "da sručimo na njih grumenje od ilovače,
(34) svako obilježeno u Gospodara tvoga za one koji su u razvratu svaku mjeru prešli."
(35) I Mi iz njega vjernike izvedosmo –
(36) a u njemu samo jednu kuću muslimansku nađosmo –
(37) i u njemu za sve one koji se boje patnje neizdržljive znak ostavismo.
(38) I o Musau, kada ga s očiglednim dokazom faraonu poslasmo,
(39) a on, uzdajući se u moć svoju, okrenu glavu i reče: "Čarobnjak je ili lud!"
(40) I Mi i njega i vojske njegove dohvatismo, pa ih u more bacismo, jer je bio osudu zaslužio.
(41) I o Adu, kada na njih vjetar poslasmo u kome nije bilo nikakva dobra –
(42) pored čega god je prošao, ništa nije poštedio, sve je u gnjilež pretvorio.
(43) I o Semudu, kad mu bî rečeno: "Uživajte još neko vrijeme!"
(44) I oni se oglušiše o naređenje Gospodara svoga, pa ih uništi strašan glas na oči njihove,
(45) i ne mogaše se ni dići ni od kazne odbraniti.
(46) I o Nuhovu narodu, davno prije; to, zaista, bijaše narod neposlušni!
(47) Mi smo nebo moći Svojom sazdali, a Mi, uistinu, još neizmjerno mnogo možemo,
(48) i Zemlju smo prostrli – tako je divan Onaj koji je prostro! –
(49) i od svega po par stvaramo da biste vi razmislili!
(50) "Zato požurite Allahu, ja sam vam od Njega da vas javno upozorim;
(51) ne prihvaćajte drugog boga osim Allaha, ja sam vam od Njega da vas jasno opomenem!"
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022