الشعراء   سورة  : Ash-Shu'araa


سورة Sura   الشعراء   Ash-Shu'araa
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184) قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185) وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186) فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187) قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188) فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189) إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (190) وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191) وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192) نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193) عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ (194) بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ (195) وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196) أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197) وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198) فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199) كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200) لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201) فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202) فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ (203) أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204) أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205) ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ (206)
الصفحة Page 375
(184) i Onoga koji je stvorio vas i narode davnašnje bojte se" –
(185) rekoše oni: "Ti si samo opčinjen;
(186) i ti si samo čovjek kao i mi; za nas si ti, doista, lažac pravi;
(187) zato spusti na nas kaznu s neba, ako istinu govoriš!"
(188) "Gospodar moj dobro zna šta vi radite" – reče on.
(189) I oni su nastavili da ga u laž utjeruju pa ih je stigla kazna iz oblaka; a to je bila kazna jednog strašnog dana.
(190) To je pouka, ali većina ovih neće da vjeruje,
(191) a Gospodar tvoj je, zaista, silan i milostiv.
(192) I Kur'an je, sigurno, objava Gospodara svjetova;
(193) donosi ga povjerljivi Džibril
(194) na srce tvoje, da opominješ
(195) na jasnom arapskom jeziku;
(196) on je spomenut u knjigama poslanika prijašnjih –
(197) zar ovima nije dokaz to što za njega znaju učeni ljudi sinova Israilovih?
(198) A da ga objavljujemo i nekom nearapu
(199) pa da im ga on čita, opet u nj ne bi povjerovali.
(200) Eto, tako to Mi u srca grješnika uvodimo,
(201) oni u nj neće vjerovati dok ne dožive patnju nesnosnu,
(202) koja će im iznenada doći, kad je najmanje budu očekivali,
(203) pa će reći: "Hoće li nam se imalo vremena dati?"
(204) Zašto oni kaznu Našu požuruju?!
(205) Šta ti misliš, ako im Mi dopuštamo da godinama uživaju,
(206) i naposljetku ih snađe ono čime im se prijeti,
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022