(16) Wij zullen hem brandmerken op zijn snuit.

(17) Wij hebben hen beproefd zoals Wij de bezitters van de tuin hebben beproefd, toen zij zwoeren in de morgen van haar (vruchten) te zullen plukken.

(18) Maar zij maakten geen voorbehoud.

(19) Toen ging er een bezoeking (storm) van jouw Heer in haar rond, terwijl zij sliepen.

(20) Zij werd als een verschroeid stoppelveld.

(21) Toen riepen zij tot elkaar in de ochtend.

(22) "Gaat deze ochtend naar jullie akkers, als jullie van plan zijn om te oogsten."

(23) Zo vertrokken zij, terwijl zij naar elkaar fluisterden.

(24) (Zij zeiden:) "Laat er deze dag geen enkele arme bij jullie binnengaan."

(25) En zij vertrokken die ochtend, vastbesloten om (de armen) te weren.

(26) Maar toen zij haar (de tuin) zagen, zeiden zij: "Voorwaar, wij zijn zeker dwalenden.

(27) Wij zijn zelfs beroofd."

(28) De meest wijze onder hen zei: "Heb ik jullie niet gezegd dat jullie de Glorie (van Allah) hadden moeten prijzen!"

(29) Zij zeiden: "Heilig is onze Heer: voorwaar, wij waren onrechtvaardig."

(30) Toen keerde de ene groep zich tegen de andere, elkaar verwijten makend.

(31) Zij zeiden: "Wee ons! Voorwaar, wij waren buitensporig.

(32) Hopelijk zal onze Heer ons een betere (tuin) in de plaats van deze geven: voorwaar, wij hopen vurig (op vergeving) van onze Heer."

(33) Zo was de bestraffing. En de bestraffing in het Hiernamaals is zeker groter, als zij het zouden weten!

(34) Voorwaar, voor de Moettaqôen zijn er bij hun Heer Tuinen van gelukzaligheid (het Paradijs).

(35) Zullen Wij hen die zich aan Allah hebben overgegeven net zo behandelen als de misdadigers?

(36) Wat is er met jullie? Hoe oordelen jullie?

(37) Of hebben jullie een Schrift waar jullie in kunnen studeren?

(38) Waar waarlijk voor jullie in is wat jullie kiezen?

(39) Of hebben jullie een verdrag met Ons dat tot aan de Dag der Opstanding geldt, dat er waarlijk voor jullie is wat jullie oordelen?

(40) Vraag hun wie van hen daarvoor verantwoordelijk is.

(41) Of beschikken zij over deelgenoten? Laat zij dan komen met kun deelgenoten, als zij waarachtig zijn.

(42) (Gedenkt) de Dag waarop de onderbenen ontbloot zullen worden en zij opgeroepen worden om neer te knielen, terwijl zij daartoe niet in staat zijn.