عبس   سورة  : Abasa


سورة Sura   عبس   Abasa
عبس Abasa
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ (1) أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ (2) وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ (3) أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (4) أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ (5) فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ (6) وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ (7) وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ (8) وَهُوَ يَخْشَىٰ (9) فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ (10) كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ (11) فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (12) فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ (13) مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ (14) بِأَيْدِي سَفَرَةٍ (15) كِرَامٍ بَرَرَةٍ (16) قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ (17) مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (18) مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (19) ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (20) ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (21) ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ (22) كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ (23) فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (24) أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26) فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27) وَعِنَبًا وَقَضْبًا (28) وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا (29) وَحَدَائِقَ غُلْبًا (30) وَفَاكِهَةً وَأَبًّا (31) مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (32) فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ (33) يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (34) وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (35) وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (36) لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (37) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (38) ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (39) وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (40) تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (41) أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (42)
الصفحة Page 585
عبس Abasa
(1) Hij (Moehammad) fronste en wendde zich af.
(2) Omdat de blinde tot hem kwam.
(3) En wat doet jou het weten, misschien wilde hij zich reinigen (van zonden).
(4) Of zich laten onderrichten en zou het onderricht hem baten.
(5) Wat betreft degene die zich behoefteloos waant.
(6) Aan hem schenk jij alle aandacht.
(7) Terwijl jij niet verantwoordelijk bent als hij zich niet reinigt.
(8) Maar wat betreft degene die haastig tot jou kwam.
(9) En hij vreest (Allah).
(10) Aan hem schenk jij geen aandacht.
(11) Nee! Voorwaar, het is een Vermaning.
(12) Laat wie het wil er lering uit trekken.
(13) (Geschreven) op edele bladen.
(14) Verheven en gereinigd.
(15) Door de handen van schrijvers (Engelen).
(16) Edel, deugdzaam.
(17) Verdoemd is de mens. Hoe ondankbaar is hij!
(18) Waaruit heeft Hij hem geschapen?
(19) Hij heeft hem uit een druppel geschapen en daarna voor hem beschikt.
(20) Daarna vergemakkelijkt Hij voor hem de Weg.
(21) Vervolgens doet Hij hem sterven en doet Hij hem begraven.
(22) Daarop, als Hij het wil, wekt Hij hem op.
(23) Nee, hij heeft nog niet verricht wat Hij hem opdroeg.
(24) Laat de mens dan naar zijn voedsel kijken.
(25) Voorwaar, Wij doen het water in stromen neerkomen.
(26) Daarna doen Wij de aarde openploegen.
(27) Dan doen Wij daarin granen groeien.
(28) En druiven en groenten.
(29) En olijfbomen on dadelpalmen.
(30) En dichtbegroeide gaarden.
(31) En vruchten en weidegras.
(32) Als een voorziening voor jullie en voor jullie vee.
(33) En wanneer dan de bazuinstoot komt.
(34) Op die Dag vlucht de mens van zijn broeder.
(35) En van zijn moeder en zijn vader.
(36) En van zijn vrouw en van zijn kinderen.
(37) Een ieder ven hen zal op die Dag een bezigheid hebben die hem genoeg is.
(38) Gezichten (van de gelovigen) zullen op die Dag stralen.
(39) Lachend, verblijd.
(40) En gezichten (van de ongelovigen) zullen op die Dag met stof bedekt Zijn.
(41) En een duisternis zal hen omhullen.
(42) Zij zijn degenen die de zondige ongelovigen zijn.
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022