(27) Me të vërtetë, ata që nuk besojnë në jetën tjetër, i emërojnë engjëjt me emra femërorë (i konsiderojnë femra)

(28) e, për këtë, ata nuk kanë kurrfarë dijenie, ndjekin vetëm hamendjen (supozimin), e hamendja nuk sjell dobi asgjë për të vërtetën.

(29) Andaj, ti (o Muhammed) largohu prej atij që i ikën Kur’anit dhe që dëshiron vetëm jetën e kësaj bote, -

(30) kjo është arritja e tyre në dijeni, me të vërtetë, Zoti yt i njeh më së miri ata që janë shmangur nga rruga e Tij, dhe Ai i di më së miri ata që ndjekin rrugën e drejtë.

(31) Perëndisë i përkasin të gjitha (çka ka) në qiej dhe në Tokë – e, sipas asaj që kanë punuar, për t’i dënuar ata që bëjnë keq, e për t’i shpërblyer ata që bëjnë mirë me shpërblim shumë të mirë, të madh,

(32) ata që ruhen prej mëkateve të mëdha dhe veprave të këqia (imorale), pos mëkateve të vogla. Me të vërtetë, Zoti yt është i gjerë (i pakufishëm) në falje. Ai, më së miri di për ju, qysh se u ka krijur prej dheut dhe qysh se keni qenë embion në barkun e nënave tuaja; andaj, mos u lavdëroni me pafajshmërinë tuaj – Ai e njeh mirë atë që ruhet nga mëkatet.

(33) A e ke parë ti atë që është shmangur (nga e vërteta),

(34) pak ka dhënë, e pastaj e pengoi tjetrën,

(35) a i di ai gjërat sekrete, dhe a i sheh ato?

(36) Vallë, a nuk është i lajmëruar ai – për atë që gjendet në fletët e Musait (në Teurat)

(37) dhe të Ibrahimit: - “i cili i plotësoi (obligimet) –

(38) që askush nuk do t’i bartë mëkatet e personit tjetër,

(39) dhe që njeriu do të ketë vetëm atë që është marrë me te (punuar atë)

(40) dhe që përpjekjet e tij do të shihen së shpejti, padyshim

(41) (dhe se) do të shpërblehet me shpërblim të plotë,

(42) dhe, se, te Zoti yt do të jetë kthimi,

(43) Ai jep gazin dhe vajin (gëzimin dhe hidhërimin),

(44) Ai jep vdekjen dhe gjallesën,