(27) بی گمان کسانی که به آخرت ایمان ندارند, فرشتگان را به نام دختران نا مگذاری می کنند.
(28) وآنها به آن هیچ دانشی ندارند, جزاز گمان (بی اساس) پیروی نمی کنند, ویقیناً گمان (انسان را) از (شناخت) حق بی نیاز نمی کند.
(29) پس (ای پیامبر) از کسی که از ذکر ما روی می گرداند, وجز زندگی (مادی) دنیا را نخواهد, اعراض کن.
(30) این آخرین حد دانش آنهاست, بی گمان پروردگار تو به کسانی که از راه او گمراه شده اند داناتر است, و او (نیز) به کسانی که هدایت یافتند داناتر است.
(31) وآنچه در آسمانها وآنچه در زمین است از آنِ خداست تا کسانی را که (کار) بد کردند به (سبب) آنچه کرده اند کیفر دهد, وکسانی را که نیکوکاری کردند با (بهشت) نیکو پاداش دهد.
(32) (همان) کسانی که از گناهان کبیره( ) واعمال زشت ـ جز گناهان صغیره ـ دوری می کنند بی گمان پروردگارتو گسترده آمرزش است, و او نسبت به شما داناتر است, هنگامی که شما را از زمین پدید آورد, وهنگامی که شما در شکم ما درانتان بصورت جنینهایی بودید, پس خودتان را نستائید (وپاک نشمارید) او به کسانی که پرهیز کاری نمودند داناتر است.
(33) آیا دیده ای کسی را که (از حق) روی گرداند؟!
(34) واندکی (مال) بخشید و(سپس سنگدل شد و) خود داری کرد.
(35) آیا نزد او علم غیب است پس او (همه چیز را) می بیند؟!
(36) یا از آنچه در صحیفه های موسی بوده, آگاه نشده است؟!
(37) و (نیز آنچه در صحیفه های) ابراهیم, همان کسی که وفا دار بود؟!
(38) که هیچ کس بارگناه دیگری را بر دوش نمی کشد.
(39) و اینکه برای انسان (بهره ای) جز آنچه سعی کرده, نیست.
(40) و اینکه به زودی (حاصل) تلاش وسعی او دیده خواهد شد.
(41) سپس او به پاداشی تمام (وکافی) پاداش داده خواهد شد,
(42) ویقیناً بازگشت (همۀ امور) به سوی پروردگار توست.
(43) واینکه او خنداند وگریاند.
(44) واینکه او میراند وزنده کرد.