(4) Ai ka krijuar qiejt dhe Tokën për gjashtë ditë (periudha kohore), dhe pastaj mbisundoi Arshin (Gjithësinë); Ai di se çka hyn në Tokë dhe çka del prej saj, çka zbret prej qiellit dhe çka ngritet kah ai. Ai është me ju (u sheh) kudo që gjendeni, dhe çkado që punoni, Perëndia i sheh (të gjitha) çka punoni.

(5) Pushteti i Tij ësht ënë qiej dhe në Tokë, dhe te Perndia do të kthehen të gjitha!

(6) Ai e shtie natën në ditë dhe ditën në natë, dhe ai e di mendimin e çdokujt!

(7) Besoni Perëndinë dhe të Dërguarin e Tij dhe shpenzoni nga ato çka Ai ju ka lënë në dispozicion juve, se ata që kanë besuar nga ju dhe kanë shpenzuar (për të mirë), për ta ka shpërblim të madh!

(8) Çka keni që nuk besoni në Perëndinë? E i Dërguari i Tij ju fton që ta besoni Zotin tuaj, kurse ai prej jush ka marrë obligimin – nëse dëshroni të jeni besimtarë.

(9) Ai, robit të Vet i ka zbritur fakte të qarta për t’ju nxjerrë nga errësira në dritë – e Perëndia ndaj jush, me të vërtetë, është i mirë dhe i mëshirshëm.

(10) Dhe, ç’keni që nuk shpenzoni në rrugën e Perëndisë, pasi që qiejt dhe Toka i mbetën trashëgim Perëndisë? Nuk janë të barabartë ata që kanë shpenzuar dhe luftuan para fitores – dhe ata që kanë luftuar dhe shpenzuar pastaj. Këtu, dallimi është në një shkallë të lartë; mirëpo, Perëndia të gjithëve u premton dhuntinë. – Perëndia di mirë atë që punoni ju.

(11) Kush do t’i jap vullnetarisht Perëndisë hua – të mirë – që Ai pastaj t’ia kthejë shumëfish, e madje, për të ka shpërblim fisnik.