(1) Ata që kanë mohuar dhe që i penguan (njerëzit) në rrugën e Perëndisë – Ai, ua ka shkatërruar veprat e tyre.

(2) E, ata që besojnë dhe punojnë vepra të mira dhe besojnë në atë që i është shpallur Muhammedit – e ajo është e Vërteta prej Zotit të tyre, - Ai do t’jua mbulojë mëkatet dhe do t’ua përmirësojë gjendjen atyre,

(3) meqë, ata që kanë mohuar mbështeten në të pavërtetën, kurse besimtarët mbështeten në të Vërtetën e Zotit të tyre. Kështu Perëndia ua sjell njerëve shembujt e tyre.

(4) E, kur të takoheni në luftë me mohuesit, bini në qafë derisa t’i rraskapitni e t’i shkatërroni ata, e pastaj lidhin (zëni robër), dhe mandej, ose i lironi me zemërgjerësi ose me kompensim, përderisa të mos bëhet armëpushimi. Kështu bëni! E, sikur të dojë Perëndia, Ai do t’i shkatërronte ata, por Ai dëshiron t’ju provojë juve njërin me tjetrin. Ai nuk ua humbë veprat atyre që vdesin në rrugën e Perëndisë,

(5) dhe Ai, me siguri, do t’i udhëzojë ata dhe do t’ua përmirësojë gjendjen e tyre,

(6) dhe do t’i shpie në xhennet ata, të cilin madje, ua ka përshkruar atyre.

(7) O besimtarë, nëse ndimoni Perëndinë (rrugën e Tij), edhe Ai do t’ju ndihmon juve dhe do t’ua mundësojë përparimin tuaj.

(8) E, ata që nuk besojnë – shkatërrimi për ta! Ai ua humbë veprat atyre.

(9) Kjo është, ngase ata e urrejnë atë që e ka shpallë Perëndia, andaj Ai ua ka shkatërruar veprat e tyre.

(10) Vallë, a nuk kanë udhëtuar ata nëpër Tokë, për të parë përfundimin e atyre të mëparshmëve?! Perëndia i ka zhdukur ata plotësisht, e kështu do të përfundojnë edhe mohuesit e tjerë.

(11) Kjo është (ngase) Perëndia është mbojtës i atyre që besojnë – dhe, meqë, me të vërtetë, për mohuesit nuk ka mbrojtës (ndihmës).