(60) Çdo gjë që ju është dhënë juve, ajo është kënaqësi e kësaj jete dhe stoli e saj, e ajo që është te Perëndia, ajo është më e mirë dhe më e përhershme. Vallë, a nuk po mendoni ju?

(61) Si mund të jetë i njëjtë ai, të cilit i kemi premtuar shpërblim të mirë, e ai do ta arrijë atë dhe atij që i kemi dhënë kënaqësi në jetën e kësaj bote, e i cili pastaj, në Ditën e Kijametit, do të gjendet në zjarr?

(62) (Dhe, kujtoju o Muhammed!) Ditën, kur do t’i thirrë (Perëndia) ata dhe u thotë: “Ku janë ata që ju i konsideronit për shokë të Mi?”

(63) Do të thonë ata, te të cilët është sendërtuar fjala (Jonë), O Zoti ynë, këta jën ata, që na i kemi zhgënjyer, - e i kemi zhgënjyer ata, ashtu siç kemi qenë edhe ne të zhgënjyer. Na heqim dorë prej tyre te Ti; ata nuk na kanë adhuruar neve”.

(64) Dhe, do t’u thuhet atyre: “Thirrni hyjnitë tuaja! E, ata do t’i thirrin ato, por ato nuk do t’ju përgjigjen (atyre). E, do ta shohin dënimin. Sikur të kishin qenë në rrugën e drejtë, (nuk do të kishin përjetuar dënimin)!

(65) (Dhe, kujtoju o Muhammed!) Ditën kur do t’i thirrë (Perëndia) ata dhe u thotë: “Ç’ju keni përgjegjur pejgamberëve?”

(66) Atë ditë, atyre lajmet do t’u jenë memece (të shurdhëta); e ata nuk do të mund të pyesin njëri-tjetrin (asgjë).

(67) E, ai që pendohet, e beson dhe punon vepra të mira, do të jetë nga të shpëtuarit.

(68) Dhe, Zoti yt krijon ç’të dojë dhe Ai zgjedh; e, ata (adhuruesit e idhujve), nuk mund të zgjedhin. Qoftë i falenderuar Perëndia dhe larg nga ato që i përshkruhen Atij për shok!

(69) Dhe, Zoti yt, di çka fshehin zemrat e tyre, e çka shprehin ata.

(70) Dhe, Ai është Perëndia! S’ka zot tjetër përveç Tij! Për Te është falenderimi në këtë jetë dhe në tjetrën! Për Te është vendimi (për çdo fjalë) dhe tek Ai – do të ktheheni.