(19) dhe mos u madhëroni (mos u ngritni) mbi Perëndinë; unë, me të vërtetë, po ju sjell (prej Tij) dokument të qartë,

(20) dhe unë mbështetem në Zotin tim dhe Zotin tuaj (për të më mbrojtur), që të mos më mbytni me gurë,

(21) e, nëse nuk më besoni, atëherë (bile) largohuni prej meje!

(22) (Nuk dëgjuan ata) dhe ai e thirri Zotin e tij: “Me të vërtetë, ky është popull mëkatarë!”

(23) (Perëndia, atij i tha): “Ec me robërit e Mi natën, meqë do t’ju ndjekin,

(24) dhe lëre ti detin e hapur, se ata, me të vërtetë, do të janë ushtri e fundosur”.

(25) E, sa e sa kopshtije e burime i lanë ata,

(26) ara të mbjella dhe pallate të mrekullueshme,

(27) dhuntitë, në të cilat kënaqeshin,

(28) (ajo ka qenë) kështu, dhe Ne u kemi dhënë trashëgim ato (dhuntitë e tyre) popullit tjetër –

(29) Nuk i vajtoi ata as qielli as Toka, nuk u lanë ata (për t’u dënuar në një kohë tjetër),

(30) e Na, me të vërtetë, i shpëtuam bijtë e Israelit nga dënimi poshtërues,

(31) prej Faraonit, - ai ishte mendjemadh, njeri që për keq kalonte çdo kufi –

(32) dhe, në të vërtetë, i kemi zgjedhur ata, duke i ditur (rrethanat e tyre) mbi popujt tjerë (të asaj kohe),

(33) dhe u kemi dhënë argumente, në të cilat ka sprova të qarta.

(34) E, këta (Kurejshit), në të vërtetë, thonin:

(35) “Ekziston vetëm vdekja jonë e parë, na nuk do të ringjallemi (më);

(36) na i sjellni pra (ringjallna) të parët tanë, nëse e thoni të vërtetën!”

(37) A janë këta më të mirë apo populli i Tubbas, apo ata para tyre (Tubbas)? – Ata, Na i kemi shkatërruar, meqë, me të vërtetë, ishin popull mëkatarë.

(38) Na, nuk i kemi krijuar qiejt dhe Tokën, as atë që gjendet në mes tyre, për t’u zbavitur (pa qëllim),

(39) Na i kemi krijur ato me qëllim të plotë, por shumica e tyre nuk e dinë.