(154) Çka keni, si po gjykoni!?

(155) A nuk po mendoni?!

(156) A po, ju keni argument të qartë?

(157) Sillni ju Librin tuaj, nëse thoni të vërtetën!

(158) Ata (idhujtarët), kanë bërë farefisni në mes Zotit dhe engjëjve, kurse engjëjt e dinë se ata (që flasin ashtu) do të hidhen në zjarr.

(159) lavdi Allahut, qoftë i pastër Perëndia nga ajo që ata ia përshkruajnë Atij!

(160) Përveç robërve të sinqertë të Zotit (që e adhurojnë Atë).

(161) Me të vërtetë, as ju as ato që i adhuroni ju,

(162) nuk mund ta mashtroni askë kundër (Zotit),

(163) pos atij që do të digjet në zjarr.

(164) Çdonjëri prej nesh (engjëjve) e ka vendin e caktuar,

(165) ne jemi ata që qëndrojmë në radhë,

(166) dhe ne jemi ata që i lutemi Atij (Perëndisë)!

(167) E ata (Kurejshitë), në të vërtetë, thonin:

(168) “Sikur të kishim ne Librin që kanë pasur popujt e mëparshëm,

(169) ne, me siguri, do të ishim robër të sinqertë të Perëndisë.

(170) Ata e kanë mohuar Ate (Kur’anin), e së shpejti do ta dinë!

(171) Me të vërtetë, qysh moti është ditur premtimi ynë për robërit Tanë – pejgamberët.

(172) Ata, me të vërtetë, do të jen të ndihmuar,

(173) dhe, me të vërtetë, ushtria jonë do të jetë fitimtare!

(174) Andaj shmangiu atyre deri në një kohë,

(175) dhe vëzhgojë ata, e do të vëzhgojnë edhe ata!

(176) Vallë, a mos ata po kërkojnë shpejtimin e dënimit Tonë!

(177) Kur t’iu bie dënimi, në mesin e tyre, mëngjesi i atyre që janë paralajmëruar është shumë i shëmtuar,

(178) andaj, shmangu prej tyre deri një kohë,

(179) dhe vëzhgo, e do të vëzhgojnë edhe ata!

(180) Qoftë lavdëruar Zoti yt, Zot i madhërisë (dhe qoftë i pastër) nga ajo që ia përshkruajnë ata!

(181) Dhe përshëndetje e madhe qoftë mbi pejgamberët,

(182) dhe falenderimi qoftë për Allahun – Zotin e gjithësisë!