(137) Këto janë vetëm doket e popujve të lashtë,

(138) e ne nuk do të jemi të dënuar”.

(139) Ata – e konsideruan gënjeshtar atë (Hudin), andaj Ne i shkatërruam ata. Me të vërtetë, në këtë ka argument (këshillë), por shumica e tyre nuk janë besimtarë,

(140) e Zoti yt, me të vërtetë, është i Plotëfuqishëm dhe Mëshirues.

(141) Dhe Themudi i konsideronte gënjeshtarë pejgamberët.

(142) Kur vëllai i tyre – Salihu, u tha: “Vallë, a nuk i druani ju Perëndisë?

(143) Me të vërtetë, unë jam pejgamber i besuar për ju,

(144) andaj, druani Perëndisë dh bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje!

(145) Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i gjithësisë.

(146) Vallë, a mendoni ju – se do të lëheni këtu të sigurtë,

(147) në kopshtije dhe pranë burimeve,

(148) në të lashta dhe palme hurmesh, me frute të shijshme?

(149) E, ju po gdhendni shtëpitë në male me mjeshtri të shkathët,

(150) andaj, druani Perëndisë dhe bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje,

(151) dhe mos dëgjoni urdhërat e atyre që e teprojnë në të keqe,

(152) të cilët bëjnë ngatërresa në Tokë, e nuk përmirësojnë (asgjë)”.

(153) Ata thanë: “Ti je vetëm njeri – nga të magjepsurit;

(154) ti je vetëm njeri – ashtu si ne, andaj na sjell një mrekulli, nëse thua të vërtetën!”

(155) (Salihu) tha: “Ja, kjo është devja (dokument), - për të ka pije (uji) në ditë të caktuara; e për ju – në ditë tjetër të caktuar,

(156) dhe mos i bëni kurrfarë të keqe asaj, se ju godet dënimi i Ditës së madhe!

(157) Por, ata – e therrën atë, e pastaj u penduan,

(158) dhe i goditi dënimi ata. Me të vërtetë, në këtë ka argument (këshillë), por shumica e tyre, nuk janë besimtarë,

(159) e Zoti yt, me të vërtetë, është i Plotëfuqishëm dhe Mëshirues.