يونس   سورة  : Yunus


سورة Sura   يونس   Yunus
قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (34) قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّي إِلَّا أَن يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (35) وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (36) وَمَا كَانَ هَٰذَا الْقُرْآنُ أَن يُفْتَرَىٰ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (37) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (38) بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (39) وَمِنْهُم مَّن يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لَّا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ (40) وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (41) وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ (42)
الصفحة Page 213
(34) بگو: «آیا از این معبودها ی شما کسی هست که آفرینش شما را آغاز می کند ،سپس آن را باز می گرداند؟!» بگو:«الله آفرینش را آغاز می کند ، سپس آن را باز می گرداند ،پس چگونه (از حق ) منحرف می شوید ؟! ».
(35) بگو :«آیا از این معبودهای شما کسی هست که به (سوی) حق هدایت می کند ؟! » بگو:«الله به(سوی) حق هدایت می کند، آیا کسی که به (سوی) حق هدایت می کند، برای پیروی سزاوارتر است یا کسی که خود هدایت نمی شود؛ مگر آن که هدایتش کنند؟ً! پس شما را چه شده ؟! چگونه داوری می کنید؟!».
(36) و بیشتر آنها جزاز گمان پیروی نمی کنند ، بی تردید، گمان ، از حق بی نیاز نمی کند ، یقیناً خداوند به آنچه می کنند ، داناست.
(37) و (سزاوار ) نیست این قرآن ، به دروغ (بدون وحی الهی) به خدا نسبت داده شود؛ بلکه تصدیق کننده چیزی است که پیش از آن (نازل شده) است، و بیان و تفصیل (آن) کتاب است، شکی در آن نیست ، از (جانب) پروردگار جهانیان است.
(38) آیا آنها می گویند: «(او) آن را به دروغ (به خدا) نسبت داده است ؟!» بگو :« اگر راست می گویید ، پس یک سوره همانند آن بیاورید، و جز خدا هر که را که می توانید به یاری بخوانید »
(39) بلکه آنها چیزی را تکذیب کردند که به آن علم و احاطه نداشتند ، و هنوز برای آنها مصداق (و حقیقت) آن نیامده است، بدین گونه کسانی که پیش از آنها بودند (نیز) تکذیب کردند ، پس بنگر سرانجام ستمکاران چگونه بوده است.
(40) و از آنها کسی هست که به آن ایمان می آورد ، و از آنها کسی هست که به آن ایمان نمی آورد ، و پروردگار تو به مفسدان آگاه تر است .
(41) و اگر (کافران) تو را تکذیب کردند ، پس بگو :« عمل من برای خودم ، و عمل شما برای خودتان است ، شما از آنچه من می کنم بیزارید ، و من (نیز ) از آنچه ( شما) می کنید بیزارم».
(42) و ازآنها کسانی هستند که به تو گوش فرا می دهند ، آیا تو می توانی کران را بشنوانی ، وهر چند نفهمند ؟!
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022