(12) هنگامی که (جهنم) آنها را از مکانی دور ببیند؛ از آن خشم و خروشی (و حشتناک) می شنوند.
(13) و هنگامی که دست و پا بسته (باغل و زنجیر) در مکان تنگی از آن انداخته شوند، در آنجا مرگ (و نابودی خود) را به فریاد می خوانند.
(14) (به آنها گفته شود:) امروز یک بار مرگ (و نابودی) را نخوانید، و (بلکه) بسیار (و بارها) فریادش کنید.
(15) (ای پیامبر!) بگو:«آیا این بهتر است؛ یا بهشت جاویدانی که به پرهیزگاران وعده داده شده است ؟! (بهشتی) که پاداش آنها، و باز گشتگاه شان است».
(16) هر چه بخواهند در آنجا برای شان (مهیا) است ؛ جاودانه در آن خواهند ماند، این وعده ای است بر (عهده ی) پروردگارت که (تحقق) آن را ازاو خواسته اند.
(17) و روزی که (همه ی) آنها و آنچه را که به جای خدا می پرستیدند؛ گرد آورد، پس (به معبودان باطل) می فرماید : « آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید، یا خودشان راه را گم کردند ؟!»
(18) گویند :« تو منزهی! برای ما شایسته نبود که به جای تو (اولیاء و) دوستانی برگزینیم، و لیکن آنها و پدرانشان را (از نعمتها) بهرمند نمودی تا اینکه یاد (تو) را فراموش کردند، و گروهی هلاک (و تباه) شده شدند».
(19) (خداوند به آنها می فرماید :) به راستی (این معبودان) شما را در آنچه می گویید؛ تکذیب کردند،پس (اکنون) نمی توانید (عذاب را) برطرف کنید، و نه (از کسی) یاری بجویید، و هرکس از شما که ستم (= شرک) کند، عذاب بزرگی به او می چشانیم.
(20) ( ای پیامبر!) پیش از تو هیچ پیامبری را نفرستادیم، مگر اینکه آنها هم غذا می خورند، و در بازارها راه می رفتند، و ما بعضی از شما را وسیله ی آزمایش بعضی دیگر قرار داده ایم، آیا صبر می کنید ؟! و پروردگار تو بیناست.