(26) وبه یاد آورید زمانی را که شما در روی زمین اندک وناتوان بودید, می ترسیدید که مردم شما را بربایند, پس خداوند شما را پناه داد, وبا یاری خود شمارا تأیید (وتقویت) کرد, واز چیزهای پاکیزه به شما روزی بخشید, شاید شما سپاسگزار باشید.

(27) ای کسانی که ایمان آورده اید! به خدا وپیامبر (او) خیانت نکنید, و(نیز) در امانتهای خود, در حالی که می دانید خیانت نورزید.

(28) وبدانید که اموال شما, واولاد شما, (وسیلۀ) آزمایش است, وهمانا خداوند است که پاداش بزرگ نزد اواست.

(29) ای کسانی که ایمان آورده اید! اگر از خدا بترسید برای شما راه نجات (و وسیله ای برای جدایی حق از باطل) قرار می دهد, وگناهانتان را می پوشاند, وشما را می آمرزد, وخداوند صاحب فضل وبخشش بزرگ است.

(30) و (به یاد آور) آنگاه که کافران در (بارۀ) تو نقشه می کشیدند, که تو را به زندان بیفکنند, یا تو را بکشند, ویا (از مکه) بیرونت کنند, آنها چاره ومکرمی اندیشیدند, وخدا (هم) تدبیر می کرد, وخداوند بهترین (چاره جویان و) تدبیر کنندگان است.

(31) وچون آیات ما بر آنها خوانده شود, گویند: «همانا شیندیم, اگر ما (هم) بخواهیم, مانند آن را می گوییم, اینها جز افسانه های پیشینیان نیست».

(32) و (به یاد آور) آنگاه که گفتند: «پروردگارا! اگر این (قرآن) حق است, واز جانب توست, پس از آسمان سنگی بر ما بباران, یا عذاب دردناکی بر ما بفرست».

(33) وتا تو (ای پیامبر) در میان آنها هستی, خداوند آنها را عذاب نخواهد کرد, و(نیز) تا زمانی که استغفار می کنند؛ خداوند عذابشان نمی کند.