(25) به راستی که پیامبران خود را با دلایل روشن فرستادیم, وبا آنها کتاب (آسمانی) ومیزان (عدالت) نازل کردیم. تا مردم به عدالت قیام کنند, وآهن را نازل کردیم که در آن نیروی سخت ومنافعی برای مردم است. وتا خداوند معلوم بدارد چه کسی به نادیده او وپیامبرانش را یاری می کند, بی گمان خداوند توانای پیروزمند است.

(26) وبه راستی ما نوح وابراهیم را فرستادیم, ودر دودمان آن دو نبوت وکتاب قرار دادیم. پس بعضی از آنها هدایت یافته اند وبسیاری از آنها (بدکار و) فاسقند.

(27) سپس در پی آنها پیامبران (دیگر) خود را فرستادیم, وبعد از آنان عیسی پسر مریم را آوردیم وبه او انجیل عطا کردیم, ودر دلهای کسانی که از او پیروی کردند رأفت ورحمت قرار دادیم, ورهبانیتی که خود آن را پدید آوردند, ما بر آنها مقرر نداشته بودیم, گرچه هدفشان بدست آوردن خشنودی خداوند بود, ولی چنانکه باید حق آن را رعایت نکردند, لذا ما به کسانی از آنها که ایمان آوردند پاداششان را دادیم, و بسیاری از آنها (بدکار و) فاسقند.

(28) ای کسانی که ایمان آورده اید! از خدا بترسید وبه پیامبرش ایمان بیاورید تا دو بهره از رحمتش به شما ببخشد وبرای شما نوری قرار دهد که با آن راه بروید وگناهان شما را بیامرزد, وخداوند آمرزندۀ مهربان است.

(29) (این را بیان کردیم) تا اهل کتاب بدانند که قادر بر چیزی از فضل خداوند نیستند, وآنکه فضل به دست خداست به هرکس که بخواهد آن را می دهد, وخداوند دارای فضل بزرگ است.