(71) (لوط) گفت:«اینها دختران(قوم) من هستند ، (با آنها ازدواج کنید) اگر انجام دهنده ی کاری (مشروع) هستید» .

(72) سوگند به جان تو (ای پیامبر) که آنها در مستی خود سر گردانند .

(73) پس هنگام طلوع آفتاب صیحه (= بانگ مرگبار) آنها را فرو گرفت .

(74) آنگاه بالای آن (آبادیها) را پایین قرار دادیم . (و زیررو کردیم) و بر(سر) آنان سنگهای از سنگ گل بارانیدیم .

(75) بی گمان در این (سر گذشت) نشانه های برای هوشیاران است .

(76) و همانا آن (شهرهای ویرانه) بر سر راه (کاروانیان) پا برجاست .

(77) بی گمان در این نشانه ای برای مؤمنان است.

(78) و بی شک اصحاب أیکه (= قوم شعیب) ستمکار بودند.

(79) پس (ما) از آنها انتقام گرفتیم ، و (شهرهای ویرانه شده) این دو (قوم) بر سر راه آشکار است .

(80) و به راستی اصحاب حجر (= قوم ثمود) پیامبران را تکذیب کردند .

(81) و (ما) آیات خود را به آنها دادیم ، پس آنها از آنان روی گردان بودند.

(82) آنها با خاطری مطمئن و آسوده از کوهها خانه هایی (برای خود) می تراشیدند .

(83) پس صبحگاهان صیحه(= بانگ مرگبار) آنها را فرو گرفت .

(84) و آنچه را به دست آورده بودند (عذاب الهی را) از آنها دفع نکرد .

(85) و (ما) آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است ، جز به حق نیافریدیم ، و قیامت قطعاً خواهد آمد ، پس (ای پیامبر) بطرز شایسته ای گذشت کن (و از آنها صرف نظر فرما)

(86) بی گمان پروردگار تو ، همان آفریننده ی داناست .

(87) و به راستی (ما) به تو سبع المثانی (= سوره ی فاتحه) و قرآن عظیم دادیم .

(88) (پس) هرگز چشم خود را به (سوی) آنچه (از نعمتها ومتاع دنیوی) که گروههایی از آنان را از آن بهرمند ساخته ایم ، ندوز، وبر آنها غمگین نباش ، و بال (شفقت) خود را برای مؤمنان فرود آر (و نسبت به آنها فروتن باش) .

(89) و بگو: «همانا من هشدار دهند ه ی آشکارم » .

(90) (و آنها را از عذابی بترسان) همانگونه که برتقسیم کنندگان (آیات الهی) نازل کردیم .