الأحقاف   سورة  : Al-Ahqaf


سورة Sura   الأحقاف   Al-Ahqaf
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (6) وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَٰذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ ۖ كَفَىٰ بِهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۖ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (8) قُلْ مَا كُنتُ بِدْعًا مِّنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (9) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَكَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَىٰ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ ۚ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَٰذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ (11) وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ وَهَٰذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَبُشْرَىٰ لِلْمُحْسِنِينَ (12) إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (13) أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (14)
الصفحة Page 503
(6) وهنگامی که مردم (در قیامت) گرد آورده شوند, آنها (معبودان باطل) دشمنانشان خواهند بود, وعبادت شان را انکار می کنند( ).
(7) و هنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده شود, کسانی که کافر شدند, در برابر حقی که برای آنها آمده است گویند: «این جادویی آشکار است».
(8) یا می گویند: «(پیامبر خود) آن را بافته (وبه خدا نسبت داده) است». (ای پیامبر) بگو: «اگر من آن را بافته (وبه خدا نسبت داده) باشم پس شما نمی توانید در برابر (عذاب و خشم) خداوند از من دفاع کنید, (تنها) او به آنچه شما دربارۀ آن (= قرآن می گویید وگفتگو می کنید) آگاه تراست, وگواهی او (= خداوند) میان من وشما کافی است, و او آمرزندۀ مهربان است».
(9) (ای پیامبر) بگو: «من از میان پیامبران (وجودی) نو ظهور نیستم. ونمی دانم که با من وشما چگونه رفتار خواهد شد, من تنها از چیزی پیروی می کنم که به من وحی می شود, وجز بیم دهنده ی آشکاری نیستم».
(10) (ای پیامبر) بگو: «به من خبر دهید اگر (این قرآن) از سوی خدا باشد, وشما به آن کافر شوید, وشاهدی از بنی اسرائیل بر (نشانه های) آن (در تورات) شهادت داد پس (او) ایمان آورد( ), وشما سرکشی (وتکبر) می وزرید (چه بر سر شما خواهد آمد؟) مسلماً خداوند گروه ستمگر را هدایت نمی کند».
(11) و کسانی که کافر شدند به کسانی که ایمان آوردند گفتند: «اگر (این دین) بهتر بود, هرگز آنها (در پذیرش آن) بر ما پیشی نمی گرفتند». وچون بدان هدایت نشدند, خواهند گفت: «این (یک) دروغ قدیم است».
(12) وپیش از آن, کتاب موسی پیشوا ورحمت بود, واین (قرآن) کتابی است تصدیق کنندۀ (آن) که به زبان عربی است, تا کسانی که ستم کردند بیم دهد وبرای نیکوکاران بشارتی باشد.
(13) بی گمان کسانی که گفتند: «پروردگار ما الله است, سپس استقامت کردند, پس بر آنها ترسی نیست ونه آنها اندوهگین شوند.
(14) آنها اهل بهشتند, جاودانه در آن باشند, (این) پاداش اعمالی است که انجام می دادند.
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022