(28) هنگامی که تو و همراهانت بر کشتی سوار شدید؛ بگو:« ستایش برای خدایی است که ما را از قوم ستمگر نجات داد».
(29) و (نیز) بگو : « پروردگارا ! ما را در منزلگاهی پر برکت فرود آور، و تو بهترین فرود آورندگانی».
(30) بی گمان در این (ماجرا) نشانه هایی است، و (ما) به راستی آزمایش می کنیم .
(31) سپس قوم دیگری را بعد از آنها به وجود آوردیم.
(32) پس از خودشان پیامبری در (میان) آنان فرستایم که : «خدا را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست، آیا پرهیز نمی کنید ؟! »
(33) و گروهی از اشراف قومش که کافر بودند، و دیدار آخرت را تکذیب می کردند، ودر زندگی دنیا به آنها نعمت و آسایش داده بودیم، گفتند :«این(مرد) بشری همچون شما است، از آنچه که (شما) می خورید، می خورد، واز آنچه که شما می نوشید، می نوشد.
(34) و اگر از بشری همچون خود اطاعت کردید، یقیناً شما زیانکار خواهید شد.
(35) آیا (او) به شما وعده می دهد : که همانا شما چون مردید و خاک و استخوانهایی (پوسیده) شدید، (بار دیگر از گور) بیرون آورده می شوید ؟!
(36) هیهات، هیهات (= دور است، دور است) آنچه به شما وعده داده می شود.
(37) جز زندگی دنیوی ما چیزی نیست، می میریم و زنده می شویم، و هرگز برانگیخته نخواهیم شد.
(38) او جز مردی نیست که بر خدا دروغ بسته است، و ما به او ایمان نمی آوریم ».
(39) (پیامبرشان) گفت : «پروردگارا ! مرا در برابر تکذیب آنها یاری کن».
(40) (خداوند) فرمود :«به زودی (از کار خود) پشیمان خواهند شد»
(41) پس صیحه (= بانگ مرگبار) آنها را به حق فرو گرفت، آنگاه آنها را (همچون) خاشاکی (بر سیلاب) قرار دادیم، پس قوم ستمکار (از رحمت خدا) دور (و نابود) باد.
(42) سپس اقوام دیگری را بعد از آنها پدید آوردیم .