(16) و به راستی ما در آسمان برجهایی قرار دادیم ، و آنها را برای بینندگان آراستیم .

(17) وآن را از هر شیطان رانده شده ای حفظ کردیم .

(18) مگر آن کسی که دزدانه گوش فرا دهد ، پس (در آن صورت) شهابی آشکار دنبالش کند .

(19) و زمین را گستردیم ، و در آن کوههای استواری افکندیم ، و از هر چیز سنجیده (و مناسب) در آن رویاندیم .

(20) و برای شما (انواع) وسایل زندگی ، و (همچنین برای) کسانی که روزی دهنده ی آنها نیستید ، در آن قرار دادیم .

(21) و هیچ چیز نیست مگر آنکه گنجینه هایش نزد ماست ، و ما جز به اندازه ای معین آن را نازل نمی کنیم .

(22) و ما بادها را بارور کننده ی (ابر ها و گیاهان) فرستادیم ، پس از آسمانها آبی نازل کردیم و با آن (آب) شما را سیراب ساختیم ، در حالی که شما خازن (و نگهدارنده ی) آن نیستید .

(23) و یقیناً ماییم که زنده می کنیم و می میرانیم ، و ما وارث (همه ی جهانیان) هستیم .

(24) و به یقین (حال) گذشتگان شما را دانسته ایم ، و به یقین (حال) آیندگان را (هم به خوبی) دانسته ایم .

(25) و (ای پیامبر!) بی گمان پروردگار تو ،(همه ی) آنها را (در قیامت) محشور می کند ، همانا او حکیم داناست .

(26) و به راستی ما انسان را از گِل خشکیده ای ، که از گِل بویناک تیره ای (گرفته شده) بود آفریدیم.

(27) و جن را پیش از آن از آتش سوزان آفریدیم .

(28) و (به یاد آور) هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: « همانا من آفریننده ی بشری از گِل خشکیده ای که از گِل بویناک تیره ای (گرفته شده) ، هستم .

(29) پس چون (او را آفریدم و) به او سامان دادم ، و از روح خود در آن دمیدم ، (همگی) برای او سجده کنید ».

(30) پس همه ی فرشتگان با همدیگر سجده کردند .

(31) جز ابلیس ، که سر پیچی کرد از آنکه با سجده کنندگان باشد .