(43) و از آنها کسانی اند که به تو می نگرند ، آیا تو می توانی کران را راهنمایی کنی ، وهر چند نبینند ؟!

(44) یقیناً خداوند به مردم هیچ ستم نمی کند ، ولی مردم به خویشن ستم می کنند .

(45) و روزی که (خداوند) آنها را محشور می کند ، (چنان احساس می کنند) گویی جز ساعتی از روز که یکدیگر را بشناسند (در دنیا) درنگ نکرده اند، به راستی کسانی که لقای خداوند را تکذیب کردند ، زیان کردند ، وهدایت نیافتند .

(46) و اگر پاره ای از چیز های را که به آنها وعده داده ایم به تو نشان دهیم ، یا تو را بمیرانیم ، پس باز گشت شان به سوی ماست ، پس خداوند بر آنچه که می کنند ، گواه است.

(47) برای هر امتی پیامبری است ، پس هنگامی که پیامبرشان آمد ، میان آنها به عدالت داوری شود ، وبه آنها ستم نخواهد شد .

(48) ومی گویند :«اگر راست می گویید این وعده (عذاب) کی خواهد بود ؟!».

(49) بگو :«من برای خودم مالک هیچ زیانی و سودی نیستم ، جز آنچه خدا بخواهد ، برای هر امتی سر آمدی است ، هنگامی که سر آمد آنها فرا رسد، پس نه ساعتی تأخیر می کنند ، ونه پیشی می گیرند ».

(50) بگو :« به من خبر دهید؛ اگر عذاب او شبانگاه یا در روز به سراغ شما آید ، مجرمان چه چیز را (اینگونه) به شتاب می طلبند ؟! »

(51) باز هنگامی که (عذاب ) واقع شد ، آیا به آن ایمان می آورید؟ (آنگاه گفته می شود) : حالا ، در حالی که با شتاب آن را می خواستید .

(52) سپس به کسانی که ستم کردند گفته می شود :«عذاب جاوید را بچشید ! آیا جز به آنچه که می کردید کیفر داده می شوید ؟!»

(53) و از تو خبر می گیرند :آیا آن حق است ؟! بگو :«آری ، سو گند به پروردگارم ، قطعاً آن حق است ، وشما عاجز کننده نیستید( و نمی توانید از آن فرار کنید ) ».