(27) سپس خداوند بعد از آن توبه ی هر کس را بخواهد می پذیرد, وخداوند آمرزندۀ مهربان است.

(28) ای کسانی که ایمان آورده اید! بی گمان مشرکان پلیداند, پس نباید بعد از امسال, به مسجد الحرام نزدیک شوند, واگر از فقر (وتنگدستی) می ترسید, پس هرگاه خدا بخواهد شما را از فضل خود بی نیازتان می سازد, بی گمان خداوند دانای حکیم است.

(29) با کسانی از اهل کتاب که نه به خدا ونه به روز قیامت ایمان دارند, ونه آنچه را خدا ورسولش حرام کرده, حرام می دانند, ونه دین حق را می پذیرند, بجنگید, تا زمانی که باذلت وخواری به دست خویش جزیه بدهند.

(30) ویهود گفتند: «عزیر پسر خداست» ونصار گفتند: «مسیح پسر خداست». این سخنی است که با زبانهایشان می گویند, مشابهت (وتقلید) می کنند سخن کسانی که پیش از این کافر بودند, خدا آنها را بکشد, چگونه (از حق) منحرف می شوند؟!

(31) (آنها) دانشمندان ورهبان خویش, و (همچنین) مسیح پسر مریم را معبودانی بجای الله گرفتند؛ در حالی که دستور نداشتند جز خداوند یکتایی را که هیچ معبودی (به حق) جز او نیست؛ بپرستند, او پاک ومنزه است از آنچه شریک او قرار می دهند.