(1) سوگند به ستاره چون فرود افتد,

(2) (که) یار شما (= محمد) گمراه نشده و راه را گم نکرده است,

(3) واز روی هوای نفس سخن نمی گوید.

(4) این نیست جز آنچه به او وحی می شود (وبجز وحی چیزی نمی گوید)( ).

(5) (فرشتۀ) بس نیرومند (= جبرئیل) او را تعلیم داده است,

(6) (همان فرشتۀ) نیرومندی که آنگاه راست ودرست (به شکل حقیقی فرا رویش) ایستاد.

(7) در حالی که او در افق اعلی (آسمان) بود.

(8) سپس (جبرئیل) نزدیک شد, آنگاه فرو آمد (ونزدیکترشد).

(9) پس (فاصلۀ او با پیامبر) به قدر دو کمان یا کمتر بود.

(10) آنگاه (خداوند) آنچه را باید وحی می کرد, به بنده اش وحی نمود.

(11) قلب (پیامبر) آنچه را دید, دروغ نگفت.

(12) آیا با او در بارۀ آنچه می بیند مجادله می کنید؟!.

(13) وبه راستی بار دیگر (نیز) اورا دید( ).

(14) نزد «سدرة المنتهی»( ).

(15) که «جنة المأوی» نزد آن (درخت) است.

(16) چون (درخت) سدرة را چیزی (= نوری) پوشاند.

(17) چشم (پیامبر) خطا نکرد و(از حد) در نگذشت.

(18) به راستی (او) پاره ای از نشانه های بزرگ پروردگارش را دید ( ).

(19) آیا «لات» و«عزّی» را دیده اید؟!

(20) و«منات» (بت) سومی بی ارزش را؟.

(21) آیا شما را پسر باشد و اورا دختر؟

(22) در این صورت, این تقسیمی غیر عادلانه است.

(23) اینها چیزی جز نامهایی نیست که شما و پدارنتان بر آنها گذاشته اید وخداوند دلیلی بر (صدق مدعی شما) نازل نکرده است. آنها جز از گمان (های بد وبی اساس) و هوای نفس پیروی نمی کنند, در حالی که هدایت از (سوی) پروردگارشان برای آنها آمده است.

(24) آیا انسان هر چه آرزو کند برایش میسّر است؟!

(25) پس آخرت ودنیا از آنِ خداست.

(26) وچه بسیار فرشتگانی که در آسمانها هستند که شفاعت آنها هیچ سودی نمی بخشد, مگر پس از آنکه خداوند برای هرکس که بخواهد اجازه دهد وراضی باشد.