ابراهيم   سورة  : Ibrahim


سورة Sura   ابراهيم   Ibrahim
تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (25) وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ (26) يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَيُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ ۚ وَيَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ (27) ۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ (28) جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا ۖ وَبِئْسَ الْقَرَارُ (29) وَجَعَلُوا لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّوا عَن سَبِيلِهِ ۗ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ (30) قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلَالٌ (31) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَارَ (32) وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَائِبَيْنِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ (33)
الصفحة Page 259
(25) هر زمان (وفصلی) میوه ی خود را به فرمان پروردگارش می دهد ، و خداوند برای (هدایت) مردم مثلها می زند ، باشد که متذکر شوند (وپند گیرند) .
(26) و مثل کلمه ی خبیثه (= شرک ، و گفتار پلید) همچون درخت پلید (وناپاکی) است که از زمین برکنده شده ، (و هیچ) قرار وثباتی ندارد .
(27) خداوند کسانی را که ایمان آوردند ، با گفتار ثابت (کلمه توحید ) در زندگی دنیا و(هم) آخرت پایدار (و ثابت قدم) می دارد ، و ستمکاران را گمراه می سازد ، و خداوند هر چه بخواهد؛ انجام می دهد .
(28) آیا ندیدی آن کسانی را که (شکر) نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند ، و قوم خود را به سرای نابودی کشاندند ؟!
(29) که (همان) جهنم است ، (که آنها) به آن در آیند ، و بد قرار گاهی است .
(30) (آنها) برای خداوند همتایانی قرار دادند تا (مردم را) از راه او گمراه کنند ، بگو : « (چند روزی) بهره گیرید ، پس یقیناً باز گشت تان به سوی آتش (دوزخ) است ».
(31) به بندگان من که ایمان آورده اند؛ بگو: نماز را بر پا دارند ، و از آنچه به آنها روزی داده ایم ، پنهان و آشکار انفاق کنند ، پیش از آن که روزی فرار رسد که در آن نه خرید و فروش است و نه دوستی .
(32) الله (همان) کسی است که آسمانها و زمین را آفرید ، و از آسمان ، آبی (گوارا) نازل کرد ، پس با آن (آب) میوه ها (ی گوناگون) برای روزی شما (از زمین) بیرون آورد ، و کشتی (ها) را برای شما مسخر گرداند ، تا به فرمان او در دریا روان باشد ، و نهرها (نیز) برای شما مسخر گرداند ،
(33) و خورشید وماه را که پیوسته در گردش اند برای شما مسخر ساخت ، و شب وروز را (نیز) برای شما مسخر گرداند .
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022