(1) حم (حا.میم)

(2) نازل شدن (این) از سوی (خداوند) بخشنده ی مهربان است.

(3) کتابی است که آیاتش به روشنی بیان شده است، در حالی که (بزبان) عربی است، برای گروهی که می دانند.

(4) بشارت دهنده، و هشدار دهنده است، پس بیشتر آنها روی گردان شدند، پس آنها نمی شنوند.

(5) و گفتند: « دلهای ما از آنچه ما را به آن دعوت می کنی در پوششهای است، و در گوشهایمان سنگینی است، و میان ما و تو حجابی است، پس تو (به شیوه خود) عمل کن، ما (نیز به شیوه خود) عمل می کنیم».

(6) بگو: «من فقط انسانی مانند شما هستم، به من وحی می شود که معبود شما معبود یگانه است، پس به او روی آورید و ازاو طلب آمرزش کنید، و وای بر مشرکان»!

(7) (همان) کسانی که زکات نمی دهند( )، و آنها که به آخرت ایمان ندارد.

(8) بی گمان کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، برای آنها پاداش بی پایان است.

(9) بگو: آیا شما به آن کسی که زمین را در دو روز آفرید کافر می شوید، و برای او همتایانی قرار می دهید؟! او پروردگار جهانیان است.

(10) و در آن (زمین) کوهها را ازفرازش پدید آورد، و در آن برکت داد، و خوراک (و رزق، اهل) آن را مقدر (و معین) فرمود، (اینها همه) در چهار روز بود، (بنابراین) برای سؤال کنندگان (واضح و) روشن گردید.

(11) سپس به سوی آسمان متوجه شد، در حالی که بصورت دود بود، پس به آن و به زمین فرمود: «خواسته یا ناخواسته بیایید» گفتند:« به دلخواه آمدیم»