(28) و هرگاه امیدوار رحمت (و گشایش) پروردگارت باشی، از آنان (= مسکینان و در راه ماندگان) اعراض کنی، پس با گفتاری نرم با آنان سخن بگو .

(29) و (هرگز) دستت را به گردن خوددت نبند، (و ترک انفاق منما) و بیش از حد آن را مگشا ، آنگاه سرزنش شده ی درمانده بنشینی .

(30) یقیناً پروردگارت روزی را برای هرکس که بخواهد گشاده و (یا) تنگ می دارد، بی گمان او به بندگانش دانای بیناست.

(31) و فرزندانتان از ترس تنگدستی نکشید، ما آنها وشما را روزی می دهیم، به راستی کشتن آنها گناه بزرگی است .

(32) و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهی است!

(33) و جانی که خداوند (خونش را) حرام شمرده ،جز به حق نکشید، و کسی که مظلوم کشته شود ، برای ولیش (برای حق قصاص) قدرتی قرار داده ایم ، پس در کشتن (و خونخواهی) اسراف نکند، بی گمان او مورد حمایت است .

(34) و به مال یتیم نزدیک نشوید، جز به روشی که آن بهتر است ، تا آنکه به (حد بلوغ) و رشدش برسد، و به عهد (خویش) وفا کنید ، بی گمان از عهد سؤال می شود .

(35) و هنگامی که پیمانه می کنید، پیمانه را کامل (و تمام) دهید، و با ترازوی درست وزن کنید، این برای شما بهتر و عاقبتش نیکوتر است .

(36) و از آنچه به آن علم نداری، پیروی نکن، بدون شک گوش و چشم و دل ، هر یک از اینها از آن باز خواست خواهند شد .

(37) و در روی (روی) زمین با تکبر راه مرو، بی گمان تو نمی توانی زمین را بشکافی ، و (هرگز) در بلندی (و قامت) به کوهها نمی رسی.

(38) همه ی این کارها (ی ذکر شده) بدی (و گناه) آن نزد پروردگارت ناپسند است .