(1) قسم به آسمان که دارندۀ بر جها است.

(2) و سوگند به روز موعود (= روز قیامت).

(3) و سوگند به. شاهد (= روز جمعه) و"مشهود" (= روز عرفه).

(4) اصحاب اخدود (= خندق داران) به هلاکت (وا بودی) رسیدند.

(5) (خندقهای پر از) افروخته از هیزمهای بسیار.

(6) هنگامی که بر (کنارۀ) آن نشسته بودند.

(7) وآنان آنچه را با مؤمنان انجام می دادند تماشا می کردند.

(8) وهیچ ایرادی از آنان نگرفتند, جز اینکه به خداوند پیروزمند ستوده ایمان آورده بودند.

(9) (همان) کسی که فرمانروایی آسمانها وزمین از آنٍ اوست, وخداوند وبر همه چیز گواه است.

(10) به راستی کسانی که مردان مومن را وزنان مؤمنه را شکنجه (وآزار) دادند, سپس توبه نکردند, پس برای آنها عذاب جهنم است, وبرایشان عذاب (آتش) سوزان است.

(11) همانا برای کسانی که ایمان آوردند وکارهای شایسته کردند, باغهایی (از بهشت) است که نهرها زیر (درختان) آن جاری است, واین کامیابابی بزرگ است.

(12) به راستی (مجازات و) فرو گرفتن پروردگارت سخت است.

(13) همانا اوست که (آفریش را) آغاز می کند و دوباره (بعد از مرگ) باز می گرداند.

(14) و او آمرزندۀ دوستدار است.

(15) صاحب عرش مجید است.

(16) آنچه را بخواهد انجام می دهد.

(17) (ای پیامبر) آیا راستان لشکرها به تو رسیده است,

(18) (لشکریان) فرعون و(قوم) ثمود؟!

(19) بلکه کسانی که کافر شدند پیوسته در تکذیب (حق) هستند.

(20) و خداوند از هر سو بر آنها احاطه دارد.

(21) بلکه این قرآن مجید است.

(22) که در لوح محفوظ (نگاشته شده) است.