(16) و اما کسانی که کافر شدند و آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند، پس اینان در عذاب (الهی) احضار شوند.

(17) پس خدا را تسبیح گویید؛ هنگامی که شام می کنید و هنگامی که صبح می کنید.

(18) و حمد و ستایش مخصوص اوست، در آسمانها و زمین، و عصرگاهان و هنگامی که ظهر می کنید.

(19) زنده را از مرده بیرون می آورد، و مرده را از زنده بیرون می آورد، و زمین را پس از مردنش زنده می سازد، و همین گونه (روز قیامت از گورها) بیرون آورده می شوید.

(20) و از نشانه های او (این) است که شما را از خاک آفرید، پس ناگاه شما انسانهای (زیادی شدید و در زمین) پراکنده گشتید.

(21) و از نشانه های او (این) است که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید؛ تا به آنها آرام گیرید، و در میانتان مودت و رحمت قرار داد، بی گمان در این (امر) نشانه های است برای گروهی که تفکر می کنند.

(22) و از نشانه های او آفرینش آسمانها و زمین، و اختلاف زبانهایتان و رنگهایتان است، بی تردید در این نشانه های برای دانایان است.

(23) و از نشانه های او خوابیدن شما در شب و روز است، و تلاش و بهره جستن شما از فضل اوست، بی شک در این نشانه های است؛ برای گروهی که می شنوند.

(24) و از نشانه های او (این) است که برق را برای بیم و امید به شما نشان می دهد، و از آسمان آبی نازل می کند، آنگاه زمین را بعد از مردنش به آن (آب) زنده می کند؛ بی گمان در این نشانه های است؛ برای گروهی که می اندیشند.