الزلزلة   سورة  : Az-Zalzala


سورة Sura   الزلزلة   Az-Zalzala
جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ (8)
الزلزلة Az-Zalzala
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1) وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2) وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا (3) يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4) بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5) يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6) فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7) وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)
العاديات Al-Aadiyaat
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1) فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2) فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3) فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4) فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5) إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6) وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (7) وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (8) ۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (9)
الصفحة Page 599
(8) پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهای (بهشت) جاویدان است که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است, همیشه در آن خواهند ماند, خداوند از آنها خشنود است, وآنها (نیز) از او خشنودند, واین (مقام وپاداش) برای کسی است که از پروردگارش بترسد.
الزلزلة Az-Zalzala
(1) هنگامی که زمین باشدیدترین لرزه هایش به لرزه در آید.
(2) وزمین بارهای سنگینش را بیرون ریزد.
(3) وانسان گوید: «آن (= زمین) را چه شده است؟!».
(4) در آن روز (زمین) تمام خبرهایش را باز گومی کند.
(5) زیرا که پروردگارت به او (چنین) وحی (وحکم) کرده است.
(6) در آن روز مردم پراکنده (از موقف حساب) باز می گردند, تا اعمالشان به آنها نشان داده شود.
(7) پس هرکس به اندازۀ ذره ای کار نیک انجام داده باشد (پاراش) آن را می بیند.
(8) وهرکس به اندازه ذره ای کار بد کرده باشد, (کیفر) آن را می بیند.
العاديات Al-Aadiyaat
(1) سوگند به اسبهای دونده که نفس زنان (به سوی میدان) پیش می رفتند.
(2) و سوگند به اسبهایی که (در اثر اصطکاک سمشان باسنگها) جرقۀ (آتش) ایجاد کردند.
(3) باز سوگند به اسبهای که در صبحگاهان (بر دشمن) یورش برنده.
(4) پس در آن هنگام گرد وغبار بر انگیرند.
(5) آنگاه به میان جمع (سپاه دشمن) در آیند, (وآنها را محاصره کننده).
(6) محققاً انسان در برابر (نعمتهای) پروردگارش بسیار نا سپاس است.
(7) وبی گمان او براین (نا سپاسی) گواه است.
(8) وهمانا او علاقه فراوان و شدیدی به مال دارد.
(9) آیا او نمی داند که چون آنچه در گورهاست, (همه زنده و) برانگیخته شوند؟
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022