(20) آیا ندیدید که خداوند آنچه را که در آسمانها و آنچه را که در زمین است؛ مسخر شما کرده است، و نعمتهای خود را آشکار و پنهان (بطور فراوان) بر شما ارزانی داشته است؟! و از مردم کسی هست که بدون هیچ دانش و هدایت و کتاب روشنگری درباره ی خدا مجادله می کند.

(21) و هنگامی که به آنان گفته شود : «از آنچه خدا نازل کرده است؛ پیروی کنید» گویند: « (نه) بلکه ما از چیزی پیروی می کنیم که نیاکان خود را بر آن یافتیم». آیا حتی اگر شیطان آنان را به سوی عذاب (آتش) سوزان دعوت کند (باز هم ازآنها پیروی می کنند؟!)

(22) و کسی که روی خویش را تسلیم خدا کند در حالی که نیکوکار باشد، به راستی به دستگیره ی محکمی چنگ زده است، و سرانجام (همه ی) کارها به سوی خداست.

(23) و کسی که کافر شود، پس کفر او تو را غمگین نسازد، بازگشت (همه ی) آنان به سوی ماست، پس آنان را از آنچه انجام داده اند؛ آگاه خواهیم کرد، بی تردید خداوند به آنچه درون سینه هاست؛ دانا است.

(24) آنها را اندکی (از متاع دنیا) بهرمند می کنیم، سپس آنها را به (تحمل) عذاب سختی ناگزیر سازیم.

(25) و اگر از آنها بپرسی :« چه کسی آسمانها و زمین را آفرید ؟!» مسلماً می گویند:«الله». بگو :« حمد و ستایش مخصوص خداوند است» بلکه بیشتر آنها نمی دانند.

(26) آنچه در آسمانها و زمین است از آن خداست، بی گمان خداوند است که بی نیاز ستوده است.

(27) و اگر (همه ی) درختان روی زمین قلم شود، و دریا (مرکب گردد) و هفت دریای دیگر به مدد آن بیاید، سخنان خدا پایان نمی یابد، بی تردید خداوند پیروزمند حکیم است.

(28) آفرینش و بر انگیختن (همه ی) شما (در روز قیامت) جز مانند (آفرینش و زنده کردن) یک تن بیش نیست، بی گمان خداوند شنوای بیناست.