(17) پس سرانجام (کار) هردوی آنها این شد که هردوی آنهادر آتش (دوزخ) خواهند بود، جاودانه در آن می‌مانند، و این است کیفر ستمکاران!.

(18) ای کسانی که ایمان آوریده اید! از الله بترسید، وهرکس باید بنگرد که برای فردا چه پیش فرستاده است، و از الله بترسید، بی‌گمان الله به آنچه انجام می‌دهید آگاه است.

(19) و همچون کسانی نباشید که الله را فراموش کردند، پس الله (نیز) خودشان را فراموش‌شان ساخت، آنها (بدکار و) نافرمانند.

(20) هرگز اهل جهنم و اهل بهشت یکسان نیستند، اهل بهشت رستگارانند.

(21) اگر این قرآن را بر کوهی نازل می‌کردیم، یقیناً آن را از ترس الله خاکسار و از هم پاشیده می‌دیدی( ) و این مثلها را برای مردم می‌زنیم، شاید که بیندیشند.

(22) او الله است که جز او معبودی (راستین) نیست، دانای غیب و آشکار است، او بخشندة مهربان است.

(23) او الله است که جز او معبودی (راستین) نیست، پادشاه، نهایت پاک، منزّه (و سالم از هر عیب)، ایمنی دهنده، نگهبان پیروزمند، جبار (جبران‌کننده) و شایستة عظمت و بزرگی است. الله پاک و منزّه است از آنچه (برای او) شریک می‌آورند.

(24) او الله است، خالق، نوآفرین، نقشبند (بی‌نظیر) برای او نامهای نیک است، آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او می‌گویند، و او پیروزمند حکیم است.