(92) هرگز به نیکوکاری نمی رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید، و آنچه انفاق می کنید، بی شک خداوند به آن آگاه است.

(93) همه غذاها برای بنی اسرائیل حلال بود، مگر آنچه پیش از نزول تورات اسرائیل (= یعقوب) بر خود حرام کرده بود. بگو: «اگر راست می گویید، تورات را بیاورید و آن را بخوانید».

(94) پس کسی که بعد از این بر خدا دروغ بندد، آنانند که ستمکارند.

(95) بگو:«خدا راست گفت، پس از آیین ابراهیم که یکتا پرست و حق گرا بود، و از مشرکان نبود، پیروی کنید».

(96) براستی نخستین خانه ای که برای (عبادت) مردم قرار داده شده، همان است که در مکه است، که پر برکت و (مایه) هدایت جهانیان است.

(97) در آن نشانه های روشن، (از جمله) مقام ابراهیم است. و هر کس داخل آن (حرم) شود؛ در امان خواهد بود، و برای خدا، حج خانه (کعبه) بر مردم واجب است،(البته) کسانی که توانایی رفتن به سوی آن دارند، و هر کس کفر ورزد، بی شک خداوند از جهانیان بی نیاز است.

(98) بگو: «ای اهل کتاب! چرا به خدا کفر می ورزید، حال آنکه خداوند بر آنچه می کنید؛ گواه است».

(99) بگو: «ای اهل کتاب! چرا کسی را که ایمان آورده است، از راه خدا باز می دارید، و می خواهید آن (راه) را کج نشان دهید؟! در حالی که شما (به راستی آن) گواه هستید، و خداوند از آنچه می کنید، غافل نیست».

(100) ای کسانی که ایمان آورده اید! اگر از گروهی از اهل کتاب اطاعت کنید، شما را بعد از ایمانتان به کفر بر می گردانند.