النحل   سورة  : An-Nahl


سورة Sura   النحل   An-Nahl
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (119) إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِّلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (120) شَاكِرًا لِّأَنْعُمِهِ ۚ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (121) وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (122) ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (123) إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ ۚ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (124) ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (125) وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ ۖ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِّلصَّابِرِينَ (126) وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ ۚ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُ فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ (127) إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوا وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ (128)
الصفحة Page 281
(119) سپس پروردگار تو برای کسانی که ازروی جهالت بدی کردند ، آنگاه بعد از آن توبه کردند ، و (اعمال خود را) اصلاح کردند ، یقیناً پروردگارت بعد از آن (توبه ، برای آنها) آمرزنده ی مهربان است .
(120) به راستی ابراهیم (به تنهایی) امتی بود ، فرمانبردار خدا ، حنیف (= خالی از انحراف) بود و (هرگز) از مشرکان نبود .
(121) شکر گزار نعمتهای خدا بود ، (خداوند) او را برگزید ، و به راه راست هدایتش نمود.
(122) (ما) در دنیا به او نیکی عطا کردیم ؛ و قطعاً او در آخرت از صالحان است.
(123) سپس به تو (ای پیامبر!) وحی کردیم که از آیین ابراهیم که حنیف بود و از مشرکان نبود ؛ پیروی کن .
(124) (رعایت تعظیم روز) شنبه تنها بر کسانی که در آن اختلاف کردند (بعنوان مجازات) مقرر شد ، و بی گمان پروردگارت روز قیامت در آنچه اختلاف می کردند؛ میان آنها داوری می کند.
(125) با حکمت وپند نیکو (مردم را) به راه پروردگارت دعوت نما ، و با روشی که نیکو تر است ، با آنها (بحث و) مناظره کن ، بی تردید پروردگارت به (حال) کسی که از راه او گمراه شده است؛ دانا تر است ، و (نیز) او به هدایت یافتگان؛ دانا تر است .
(126) و اگر خواستید مجازات کنید ، پس چنان مجازات کنید که شما را مجازات کرده اند ، و اگر صبر نمایید ، مسلماً آن برای صابران بهتر است .
(127) و (ای پیامبر گرامی) صبر کن و صبر تو جز به (توفیق) خدا نیست ، و بر آنها اندوهگین مشو، و از آنچه مکر می ورزند؛ دلتنگ مباش .
(128) همانا خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کردند ، و کسانی که نیکو کارانند .
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022