(32) به همین سبب بر بنی اسرائیل مقرر داشتیم که هر کس انسانی را بدون اینکه مرتکب قتل نفس یا فسادی در زمین شده باشد؛ بکشد، چنان است که گویی همه ی مردم را کشته باشد و هر کس انسانی را از مرگ نجات دهد؛ چنان است که گویی همه ی مردم را زنده کرده است، و بی گمان پیامبران ما ، با دلایل روشن برای آنها آمدند، بازهم بسیاری از آنها پس از آن در روی زمین تجاوز و اسراف کردند.

(33) سزای کسانی که با خدا و پیامبرش می جنگند، و در زمین به فساد می کوشند، فقط این است که کشته شوند، یا به دار آویخته شوند، یا دست (راست) و پای (چپ) آنها بعکس یکدیگر بریده شود، و یا از سر زمین خود تبعید گردند، این رسوایی آنها در دنیاست، و در آخرت عذاب بزرگی خواهند داشت.

(34) مگر کسانی که پیش ازآنکه بر آنان دست یابید، توبه کنند،پس بدانید که همانا خداوند آمرزنده ی مهربان است.

(35) ای کسانی که ایمان آورده اید!ازخدا بترسید،وبه سوی اوتقرب جویید ودر راه او جهاد کنید ،باشد که رستگارشوید.

(36) یقینا کسانی که کافرشدند،اگرتمام آنچه در روی زمین است وهما نند آن ،متعلق به آنها باشد ،و همه ی آن را برای نجات ازعذاب روز قیامت فدیه بدهند ،از آنان یذیرفته نخواهدشد،وعذاب دردناکی خواهند داشت.