(70) ای پیامبر! به اسیرانی که در دست شما هستند بگو: «اگر خداوند خیری در دلهای شما بداند, بهتر از آنچه از شما گرفته شد, به شما خواهد داد, وشما را می آمرزد, وخداوند آمرزندۀ مهربان است».

(71) واگر بخواهند به تو خیانت کنند, پس آنها پیش از این (نیز) به خدا خیانت کردند, وخداوند (تو را) بر آنها پیروز گردانید, وخداوند دانای حکیم است.

(72) همانا کسانی که ایمان آوردند, وهجرت کردند, وبا اموال وجانهایشان در راه خدا جهاد نمودند، وکسانی که (ایشان را) پناه دادند ویاری نمودند, اینان یاران (ودوستدار) یکدیگرند, وکسانی که ایمان آوردند وهجرت نکرده اند, شما هیچ گونه دوستی (ومسؤلیتی) در برابر آنها ندارید؛ تا آنکه هجرت کنند، واگر در (کار) دین از شما یاری خواستند, پس برشماست که (آنها را) یاری کنید, مگر بر علیه گروهی که میان شما وآنها پیمانی است، وخداوند به آنچه می کنید؛ بیناست.

(73) وکسانی که کافر شدند, دوستدار (ویاور) یکدیگرند, اگر (شما ای مؤمنان این کار را) نکنید, فتنه وفسادی بزرگ در زمین بر پا خواهد شد.

(74) وکسانی که ایمان آوردند, وهجرت نمودند, ودر راه خدا جهاد کردند, وکسانی که (ایشان را) پناه دادند ویاری نمودند, اینان مؤمنان حقیقی هستند, برای آنها آمرزش وروزی شایسته ای خواهد بود.

(75) وکسانی که بعد از آنها ایمان آوردند وهجرت نمودند, وبه همراه شما جهاد کردند, پس آنان از شما هستند. وخویشاوندان در کتاب خدا نسبت به یکدیگر سزاوارترند, وهمانا خداوند به همه چیز داناست.