(1) پر برکت وبزرکواراست کسی که فرمانروایی جهان هستی به دست اوست, و او بر هر چیز تواناست.

(2) (همان) کسی که مرگ وزندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شما نیکو کار تراست, و او پیروزمند بخشنده است.

(3) (آن) کس که هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید, در آفرینش (خدای) رحمان هیچ خلل وبی نظمی نمی بینی, باز چشم بگردان, آیا نقصانی (وشکافی) می بینی؟

(4) سپس بار دیگر چشم بگردان, چشم تو در حالی که خسته ونا توان است به سوی تو باز می گردد.

(5) به راستی ما آسمان دنیا را با چراغها آراستیم, وآنها را برای راندن شیاطین قرار دادیم, وبرای آنها عذاب (آتش) سوزان آماده ساختیم.

(6) وبرای کسانی که به پروردگارشان کافر شدند عذاب جهنم است, وچه بد جایگاهی است.

(7) هنگامی که در آن انداخته شوند, از آن نفره ای (وحشتناک) می شنوند, در حالی که آن می جوشد.

(8) از شدت خشم نزدیک است پاره پاره شود, هرگاه که گروهی در آن انداخته می شوند, نگهبانانش از آنها می پرسند: «آیا بیم دهندۀ به سراغ شما نیامد؟!».

(9) گویند: «چرا, بیم دهنده به سوی ما آمد, پس ما اورا تکذیب کردیم, وگفتیم: هرگز خداوند چیزی نازل نکرده است, شما جز در گمراهی بزرگ نیستید».

(10) وگویند: «اگر ما می شنیدیم یا تعقل می کردیم, در (زمرۀ) دوزخیان نبودیم».

(11) پس آنها به گناه خود اعتراف کنند, دور باد دوزخیان از رحمت خداوند.

(12) بی گمان کسانی که درنهان از پروردگارشان می ترسند, آنان آمرزش و پاداش بزرگی دارند.