يونس   سورة  : Yunus


سورة Sura   يونس   Yunus
فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (98) وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَن فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا ۚ أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (99) وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (100) قُلِ انظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (101) فَهَلْ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِهِمْ ۚ قُلْ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (102) ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ (103) قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي شَكٍّ مِّن دِينِي فَلَا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (104) وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (105) وَلَا تَدْعُ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ ۖ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ (106)
الصفحة Page 220
(98) پس چرا هیچ شهر( وآبادی ) ایمان نیاورد که ایمانشان سودشان دهد ، مگر قوم یونس، چون ایمان آوردند عذاب رسوا کننده را درزندگی دنیا از آنها بر طرف کردیم ، و تا مدتی معین آنها را بهرمند ساختیم.
(99) و اگر پروردگار تو می خواست ، مسلماً تمام کسانی که در (روی) زمین هستند، همگی ایمان می آوردند ، آیا تو می خواهی مردم را مجبور کنی تا که ایمان بیاورند ؟!
(100) و هیچ کس جز به فرمان خدا نمی تواند؛ ایمان بیاورد ، و(خداوند) پلیدی را بر کسانی که نمی اندیشند؛ قرار می دهد .
(101) بگو :«بنگرید چه چیز (از نشانه های یگانگی اش) در آسمانها و زمین است ؟» واین آیات و هشدارها به حال گروهی که ایمان نمی آورند ، سودی نمی بخشد .
(102) پس آیا آنها (چیزی) جزهمانند روزهای کسانی را که پیش از آنها گذشتند ، انتظار می کشند ؟! بگو :«پس منتظر باشید، که بی گمان من(نیز) با شما از منتظرانم ».
(103) سپس پیامبران مان ، وکسانی را که ایمان آورده اند نجات می دهیم ، اینگونه ، بر ما حق است که مؤمنان را نجات دهیم .
(104) بگو :«ای مردم ! اگر از دین من در شک هستید، پس من کسانی را که شما به جای الله پرستش می کنید ؛ نمی پرستم، ولیکن من تنها الله را می پرستم که شما رامی میراند ، و من مأمور شده ام از مؤمنان باشم .
(105) واینکه روی خود را به آیین حنیف متوجه کن ، وهر گز از مشرکان مباش!
(106) و به جای الله ، چیزی را که نه سودی به تو می رساند ونه زیانی به تو می رساند ؛ نخوان، پس اگر چنین کنی ، بی گمان از ستمکاران خواهی بود .
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022