(16) کسانی که می گویند: « پروردگارا! به راستی ما ایمان آورده ایم، پس گناهان ما را بیامرز، و ما را از عذاب آتش نگاه دار».

(17) همانا شکیبایان و راستگویان و فرمانبرداران و انفاق کنندگان و آمرزش خواهان در سحرگاهان.

(18) خداوند گواهی داده است که معبودی (بحق) جز او نیست، و فرشتگان و صاحبان دانش، (نیز بر این مطلب گواهی می دهند).در حالی که (خداوند در جهان هستی) قیام به عدالت دارد، معبودی (بحق) جز او نیست، که توانمند حکیم است.

(19) همانا دین(حق) نزد خدا، اسلام است. و کسانی که کتاب (آسمانی) به آنان داده شد، اختلاف نکردند، مگر بعد از آنکه علم و آگاهی برای آنان آمد، آن هم بخاطر سرکشی و حسدی که میان آنان بود، و هر کس به آیات خدا کفر ورزد، پس (بداند که) خداوند سریع الحساب(زود شمار) است.

(20) پس اگر (درباره ی دین و توحید) با تو محاجه و ستیز کردند، بگو:«من روی خود را تسلیم خداوند نموده ام» و هر کس که پیرو من است(نیز خود را تسلیم خدا نموده است). و به اهل کتاب(= یهود و نصاری) و بی سوادان(مشرکان عرب) بگو:«آیا شما هم تسلیم شده اید؟» پس اگر تسلیم شوند، قطعاًهدایت یافته اند.و اگر روی گردان شدند(و سر پیچی کردند) پس(نگران مباش زیرا) بر تو فقط رساندن (پیام خدا) است. و خداوند به (احوال) بندگان بیناست.

(21) به راستی کسانی که به آیات خدا کفر می ورزند، و پیامبران را به ناحق می کشند و (نیز) کسانی از مردم را که به عدالت امر می کنند؛ به قتل می رسانند، پس آنان را به عذابی درد ناک مژده بده!

(22) آنان کسانی هستند که اعمالشان در دنیا و آخرت تباه شده، و برای آنان هیچ یاور و مددکاری نیست.