(6) مسلماً برای شما در (زندگی) آنها (ابراهیم و یارانش) سرمشق خوبی است، برای کسانی که امید به الله و روز قیامت دارند، و هرکس روی گردان شود، پس همانا الله بی‌نیاز ستوده است.
(7) امید است که الله میان شما و کسانی (از مشرکین) که با آنها دشمنی داشته اید (پیوند) دوستی (و محبت) برقرار کند، و الله تواناست، و الله آمرزندة مهربان است.
(8) الله شما را از نیکی‌کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانی که در (امر) دین با شما نجنگیده اند و شما را از دیارتان بیرون نکرده اند، نهی نمی‌کند، بی‌گمان الله عدالت پیشگان را دوست دارد.
(9) تنها شما را از دوستی با کسانی نهی می‌کند که در (امر) دین با شما جنگیده اند و شما را از دیارتان بیرون کرده اند، و بر بیرون‌راندن شما (دیگران را) کمک (و پشتیبانی) کرده اند، و هرکس با آنها (رابط) دوستی بگیرد، پس آنان ستمکارانند.
(10) ای کسانی که ایمان آورده اید! هنگامی که زنان مؤمن هجرت کرده به نزد شما آیند، پس آنها را آزمایش کنید، الله به ایمان‌شان داناتر است، پس اگر آنها را (زنانی) مؤمن یافتید، آنها را به سوی کفار باز نگردانید، نه آنها برای آنان (کافران) حلالند و نه آنها (کافران) برای اینها حلالند و آنچه را (شوهران کافر) خرج کرده اند به آنها بدهید، و گناهی بر شما نیست که با آنها ازدواج کنید هرگاه مهریه‌شان را به آنان بدهید، و (در صورت ارتداد از اسلام) به عقد زنان کافر تمسک مجویید (و آنها را رها کنید). و آنچه را خرج کرده اید مطالبه کنید، و (کافران نیز) آنچه را خرج کرده اند مطالبه کنند. این حکم الله است که در میان شما حکم می‌کند و الله دانای حکیم است.
(11) و اگر یکی از همسران شما به سوی کافران رفت آنگاه شما (در جنگ بر آنان پیروز شدید و) به انتقام از کافران برخاستید، پس به کسانی که همسرانشان رفته اند، همانند آنچه خرج کرده اند بدهید، و از خدایی که شما به او ایمان دارید بترسید.