(8) آیا بر خدا دروغ بسته یا به او دیوانگی است ؟!» (چنین نیست) بلکه کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند در عذاب و گمراهی دور و درازی هستند.

(9) آیا به آنچه پیش روی و آنچه پشت سر آنان از آسمان و زمین است، نگاه نکرده اند ؟! اگر بخواهیم آنها را در زمین فرو می بریم، یا تکه ای از آسمان را بر (سر) آنان می افکنیم، بی گمان در این نشانه ای برای هر بنده ی بازگشت کننده ای است.

(10) و به راستی (ما) به داوود از سوی خود فضیلتی (بزرگ) دادیم، (گفتیم:) ای کوهها و ای پرندگان ! با او (در تسبیح گفتن) هم آواز شوید، و آهن را برای او نرم کردیم.

(11) (و به او دستور دادیم) که زره های بلند ( و فراخ) بساز و در بافتن (حلقه ها) اندازه نگه دار، و کار شایسته انجام دهید، همانا من به آنچه انجام می دهید؛ بینا هستم.

(12) و برای سلیمان باد را (مسخر ساختیم) که صبحگاهان مسیر یک ماه را طی می کرد، و شامگاهان مسیر یک ماه را، و چشمه ی مس (مذاب) را برایش روان ساختیم، و از جن کسانی را (مسخر کردیم) که به فرمان پروردگارش در پیش او کار می کردند، و هر که از آنان که از فرمان ما سرپیچی می کرد، او را از عذاب آتش سوزان می چشاندیم.

(13) (سلیمان) هر چه می خواست (جن ها) برایش می ساختند: از (قبیل) معبدها، و تمثالها، و کاسه هایی (غذا خوری) همچون حوضها، و دیگهای ثابت (که از بزرگی قابل حمل و نقل نبود، و به آنها گفتیم:) ای آل داوود! سپاس (این همه نعمت را) به جا آوردید، و اندکی از بندگان من سپاسگزارند.

(14) پس چون مرگ را بر او (= سلیمان) مقرر داشتیم، (کسی) آنها را از مرگش آگاه نساخت؛ مگر جنبنده ی زمین (= موریانه) که عصایش را می خورد، پس چون (بر زمین) افتاد، جنیان دریافتند که اگر غیب می دانستند در (آن) عذاب خوار کننده نمی ماندند.