(143) هشت جفت (از چهار پايان آفريد) از ميش يک جفت (نروماده) واز بز يک جفت (نرو ماده), بگو: «آيا (خداوند) دونر را حرام کرده است, يا دو ماده را؟! يا آنچه که رحم های (اين) دو ماده در بر دارد؟! اگر راست می گوييد از روی علم به من خبر دهيد».

(144) و از شتر يک جفت (نروماده) واز گاو يک جفت (نروماده, آفريد). بگو: «آيا دو نر را حرام کرده است يا دو ماده را؟! يا آنچه که رحم های (اين) دو ماده در بر دارد؟! آيا هنگامی که خداوند شما را به (تحريم) آن توصيه کرد, (حاضر و) گواه بوديد؟! پس چه کسی ستمکارتراست از آن کس که بر خدا دروغ بندد, تا مردم را از روی نادانی گمراه سازد؟! مسلّماً خداوند گروه ستمکاران را هدايت نمی کند».

(145) بگو: «در آنچه بر من وحی شده است, (چيز) حرامی را که خوردن آن بر خورنده ای حرام باشد؛ نمی يابم, بجز اينکه مردار باشد يا خون ريخته شده يا گوشت خوک که پليداست, يا (حيوانی که در کشتنش) نافرمانی (خدا) شده, (هنگام ذبح) نام غيرخدا برآن برده شده باشد, اما کسی که (به خوردن آنها) ناچار گردد, بی آنکه خواهان لذت آن باشد ويا زياده روی وتجاوز کند (گناهی بر وی نيست) بی گمان پروردگارت آمرزندۀ مهربان است.

(146) و بر يهوديان, هر (حيوان) ناخن دار را حرام کرديم, واز گاو وگوسفند, پيه آن دو را بر آنها حرام ساختيم, مگر آنچه (از پيه وچربی) که بر پشت آنها قرار دارد, ويا در لابه لای روده ها يا آنچه به استخوان آميخته است, اين را به سبب سرکشی (وستمی) که می کردند؛ به آنها کيفر داديم, وحقاً ما راستگوييم.