(10) بی گمان کسانی که با تو بیعت می کنند( ), جز این نیست که با خدا بیعت می کنند, دست خدا بالای دست آنهاست, پس هرکس که پیمان شکنی کند, تنها به زیان خودش پیمان شکسته است, وهرکس به آنچه که بر آن با خدا عهد بسته وفا کند, بزودی پاداش عظیمی به او خواهد داد.
(11) به زودی باز ماندگان از اعراب (بادیه نشین, عذر آورده و) به تو (ای پیامبر) می گویند: «(نگهداری) اموال وزن و فرزندانمان ما را به خود مشغول داشت, (ونتوانستیم در سفر حدیبیه همراه شما باشیم) پس برای ما طلب آمرزش کن» آنها با زبانهای خود چیزی می گویند که در دلهای آنها نیست, بگو: «چه کسی می تواند در برابر خدا از شما دفاع کند, اگر در حق شما زیانی بخواهد ویا در حق شما نفی بخواهد؟! بلکه خداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است».
(12) بلکه شما گمان بردید که پیامبر (خدا) ومؤمنان هرگز به سوی خانوادۀ خویش باز نخواهند گشت, و این (گمان) در دلهای شما زینت یافته بود, وگمان بد بردید, وقومی هلاک شده (ونابود) گشتید.
(13) وهرکس که به خدا وپیامبرش ایمان نیاورد, پس (بداند که) ما برای کافران آتش سوزان (جهنم) آماده کرده ایم.
(14) فرمانروایی آسمانها وزمین از آن خداست, هر که را بخواهد می آمرزد, وهر که را بخواهد عذاب می کند, و خداواند آمرزندۀ مهربان است.
(15) هنگامی که به سوی غنایم( ) (خیبر) حرکت نمودید تا آنها را برگیرید, بازماندگان (حدیبیه) خواهند گفت: «بگذارید ما (نیز) درپی شما بیاییم». آنها می خواهند کلام خدا را تغییر دهند, (ای پیامبر) بگو: «هرگز از پی ما نیایید, این چنین خداوند از پیش فرموده است». پس آنها خواهند گفت: «(نه) بلکه, شما به ما حسادت می ورزید». بلکه (حقیقیت این است که) جزاندکی در نمی یابند.