(25) شما را چه شده است که یکدیگر را یاری نمی دهید؟!
(26) بلکه آنها امروز (همه) تسلیم (و فرمانبردار) هستند.
(27) آنها سؤال کنان رو به یکدیگر کنند،
(28) (به سردمداران) گویند:« به راستی که شما (برای گمراه کردن ما) از (راه) خیر خواهی به نزد ما می آمدید».
(29) (سرد مداران در پاسخ) گویند:« بلکه، شما خودتان مؤمن نبودید (تقصیر ما چیست؟!)
(30) و ما هیچ گونه تسلطی بر شما نداشتیم، بلکه شما خود گروهی سر کش بودید.
(31) پس فرمان پروردگارمان بر ما ثابت شد،البته ما چشنده ی (عذاب) خواهیم بود.
(32) پس شما را گمراه کردیم، بی گمان ما(نیز) خود گمراه بودیم».
(33) پس مسلماً در آن روز همه آنها (= پیروان و سردمداران) در عذاب شریک خواهند بود.
(34) بی شک ما با مجرمان این گونه رفتار می کنیم!
(35) آنها (در دنیا چنان) بودند که چون به آنها گفته می شد: «معبودی (به حق) جز الله نیست» سر کشی (و تکبر) می کردند.
(36) و می گفتند: « آیا ما معبودانمان را به خاطر (سخن) شاعری دیوانه رها کنیم؟!»
(37) (چنین نیست) بلکه (پیامبر خدا) حق را آورد، و پیامبران (پیشین) را تصدیق کرد.
(38) مسلماً شما عذاب دردناک را خواهید چشید.
(39) و جز به آنچه می کردید، کیفر داده نمی شوید.
(40) مگر بندگان مخلص خدا،
(41) (که) آنها رزق و روزی معین دارند.
(42) (انواع) میوه ها، و آنان گرامی داشتگانند.
(43) در باغهایی پر نعمت (بهشت)،
(44) بر تختها رو به روی یکدیگر (نشسته اند).
(45) گرداگرشان جامی از (شراب) روان می گردانند.
(46) (شرابی) سفید (و) لذتبخش برای نوشندگان است.
(47) نه در آن تبهکاری (و فساد) است، و نه آنها از آن (شراب) مست شوند.
(48) و نزدشان (همسرانی) سیه چشم، دیده فرو هشته (که تنها به شوهران خود نظر دارند) خواهند بود.
(49) گویی آنها بیضه های (شتر مرغ) در پرده پوشیده اند.
(50) پس آنها سؤال کنان رو به یکدیگر کنند.
(51) یکی از آنها گوید:« به راستی من (در دنیا) همنشینی داشتم.