(62) واگر بخواهند تو را فریب دهند, پس خدا برای تو کافی است, اوست که با یاری خود و مؤمنان تو را تأیید (وتقویت) کرد.

(63) وبین دلهای آنها الفت داد, اگر تمام آنچه را که در روی زمین است خرج می کردی, نمی توانستی بین دلهایشان الفت دهی, ولی خدا در میان آنها الفت داد, همانا او پیروزمند حکیم است.

(64) ای پیامبر! خداوند تو را و کسانی از مؤمنان را که از تو پیروی کرده اند؛ (از شر دشمنان) کفایت می کند.

(65) ای پیامبر! مؤمنان را به جنگ تشویق کن, اگر بیست نفر بردبار از شما باشند, بر دویست نفر (از کافران) غلبه می کنند, واگر صد نفر از شما باشند بر هزار نفر از کسانی که کافر شدند, غلبه می کنند, زیرا آنان گروهی هستند که نمی فهمند.

(66) اکنون خداوند به شما تخفیف داد, ودانست که در شما ناتوانی است, پس اگر صدنفر بردبار از شما باشند؛ بر دویست نفر پیروز می شوند, واگر از شما هزار نفر باشند, به فرمان خدا بر دو هزار نفر پیروز خواهند شد, وخداوند با صابران است.

(67) هیچ پیامبری را سزاوار نیست که اسیرانی داشته باشد؛ تا آنکه در زمین کشتار بسیار کند, شما (با گرفتن فدیه از اسیران) متاع دنیا را می خواهید، وخداوند (سرای) آخرت را (برای شما) می خواهد, وخداوند پیروزمند حکیم است.

(68) اگر حکم پیشین الهی نبود(که غنیمت وفدیه ی اسیر حلال است) , قطعاً در آنچه گرفتید, عذاب بزرگی به شما می رسید.

(69) پس از آنچه غنیمت گرفته اید, حلال پاکیزه بخورید, واز خدا بترسید, همانا خداوند آمرزندۀ مهربان است.